Naa het zuiden van Portugal
Door: Esther
Blijf op de hoogte en volg Esther en Wiro
02 Oktober 2007 | Portugal, Lissabon
Bij het krieken van de dag die ochtend van de 27e willen we anker-op gaan. Maar dat is toch niet zo heel eenvoudig. We hadden voor de zekerheid (in verband met de voorspelde harde wind) nog een tweede anker uitgegooid vanuit de boeg in een andere hoek en die zit toch aardig vast in de grond. Gelukkig krijgen we hem er wel uit na een tijdje trekken. Het grote anker gaat met de hydrauliek iets beter omhoog maar ook deze zit erg vast. Dat geeft ons wel een veilig gevoel, alhoewel het uiteraard ook aan de bodem ligt hoe goed het anker houdt.
REIS NAAR VIANA DO COSTELLO 27 september 2007
Eenmaal buiten de baai merken we dat we eindelijk weer eens wind hebben zodat we kunnen zeilen. Langzaam maar zeker begint de wind te draaien zodat we de boom weer op moeten zetten om de kluiver aan de andere kant te zetten. Uitgeboomd varen we langzaam maar zeker richting Viana Do Costelo. Het zonnetje schijnt weer heerlijk. En na een aantal uren zeilen worden we vergezeld door vier dolfijnen. Het is alweer de zoveelste keer dat we ze om de boot heen hebben dartelen maar het blijft steeds bijzonder. Ik ga op de preekstoel zitten om ze nog beter te kunnen gade slaan, totdat ze in de diepte van de zee verdwijnen. (Net als ik dit aan het opschrijven ben hoor ik Wiro “DOLFIJNEN!!!” roepen dus ik moet even achter de computer weg, helaas zijn ze alweer weg als ik buiten ben). Andere keren bleven ze zeker een half uur tot een uur met de boeg spelen.
VIANA DO COSTELO 27 september tot 5 oktober 2007
Rond vijf uur varen we de haven van Viana do Costelo binnen. Dit is een haven- en badplaats aan de brede monding en in de vruchtbare vlakte van de Rio Lima in het uiterste noorden van Portugal. We moeten ons hier registreren in de haven voor de douane. In Portugal moeten we ons iedere haven registreren. Vreemd eigenlijk want Portugal is ook een EU land.
Viana do Costelo is een mooi plaatsje met vele granieten huizen met smeedijzeren balkonnetjes en kerken en paleizen uit de renaissance.
Op de monte de Santa Luzia staat een prachtige koepelkerk te pralen. Dit is de Igreja de Santa Luzia. Dit is een kopie vand e Sacre Coeur in Parijs. Wij bezoeken deze kerk uiteraard en genieten van het prachtige uitzicht daar. Ook de kerk van binnen is de kerk meer dan een bezoek waard.
In Viana maken we kennis met Rui en Ana die sinds kort een eigen wijnhandeltje op hebben gezet, toevallig dat wij daar net bij uit moeten komen..... We maken bij hen een afspraak dat we de Portugese wijnen komen proeven. Ze hebben er veel werk van gemaakt en de wijnen smaken stuk voor stuk erg lekker. Er zitten echter “uitschieters” bij, met name de Douro wijnen bevallen ons erg goed. Van deze heerlijke wijnen nemen we uiteraard iets mee naar de Zwerver. We zitten nu dus echt bomvol met wijn, er kan niets meer bij. Hier kunnen we wel even mee vooruit.
Ana en Rui nodigen we een avond uit en Ana komt Portugees koken. Het smaakt voortreffelijk, rijst met schaaldieren (cataplana). Zelf heb ik een bisque gemaakt van garnalen.
We zijn genoodzaakt in Viana te blijven omdat er zich een lage drukgebied bevindt op de atlantische oceaan bevindt. Door dit laag hebben we zuiden wind waardoor we niet richting zuiden kunnen zeilen. Dit is helemaal geen straf voor ons want het bevalt ons prima in Viana. We gaan een dag met de fietsen eropuit naar Ponte de Lima. Hiervoor moeten we de rivier de Lima volgen. Een mooie tocht langs allemaal typisch Portugese dorpjes. Overal zien we druiven op de pergula’s op de heuvels groeien. Tussen de heuvels door baant de Lima zich een weg richting zee.
We bezoeken Porto een dag met de trein. Daar we haast hebben in het zuiden te komen besluiten we Porto niet met De Zwerver aan te doen maar met de trein. Porto is de tweede stad na Lissabon in Portugal. Porto is de stad van de vinho generoso of vinho rico die over de gehele wereld roem oogst en waaraan de stad haar naam schonk: Porto. De huizen in Porto staan heel dicht op elkaar langs de oever van de Rio Douro hiervan maken we geweldige foto´s. `s Avonds gaan we weer met de trein terug naar Viana do Costelo.
Het valt ons op dat meneer Eiffel in deze omgeving veel bezig is gweest met bruggen te ontwerpen. In Viana do Costela is een brug die door hem ontworpen is en ook in Porto zien we diverse bruggen naar zijn ontwerp.
Met de bus gaan we naar Ponte de Lima en met de fiets terug gaan we terug. Ponte de Lima is genoemd naar de imposante brug over de Rio Lima. Deze brug bestaat uit 31 bogen en werd in de 14e eeuw gebouwd op Romeinse fundamenten.
Als we terug fietsen begint het te miezeren, langzaam maar zeker wordt de miezer regen. Als we doorweekt zijn besluiten we toch maar het laatste stukje de bus te nemen.
Van Rui en Ana lenen we een dag hun auto. Hiermee rijden we langs de Ria Lima richting Spanje, ook weer een prachtige tocht. Deze groene, bergachtige streek van het noorden van Portugal zullen wij niet snel vergeten met de heerlijke geur van eucalyptus.
Om Rui te bedanken voor zijn auto nodigen we hem met Ana uit om te gaan eten. Zij weten een goed restaurant waar de Portugezen zelf ook heen gaan. Dat zijn voor ons de plekjes bij uitstek, want daar waar de locals zelf heen gaan moet het gewoon goed zijn!! Het eten is inderdaad geweldig hier!
Na een week in Viana do Costela te zijn geweest verlazten we op 5 oktober de haven om verder zuidwaarts te zeilen. De tijd begint te dringen omdat we tegen het eind van oktober een vlucht hebben geboekt vanuit Faro naar huis. Dan moeten we zorgen dat we in het zuiden zijn.
REIS NAAR AVEIRO 5 oktober 2007
Om 7.30 uur gooien we de trossen los in Viana. We vertrekken met weinig wind waardoor we genoodzaakt zijn de motor te gebruiken. Helaas blijft dit de gehele weg naar Aveiro zo. Geen wind maar wel mist. Rond zes uur bereiken we de haven van AVEIRO.
AVEIRO 5 oktober tot 7 oktober 2007
Het is lastig om een goede ankerplek te vinden in de baai. Het is er niet erg diep en daarbij is er aardig wat verval waardoor we moeten uitkijken dat we met laag water niet aan de bodem zitten. Ook is het er aardig druk met schepen die voor anker liggen. We zijn toch altijd nog een beetje huiverig om in andersmans ankerketting vast te komen zitten. Na een tijdje rond gevaren te hebben besluiten we voor een groot zeilschip te gaan liggen. We liggen hier prima en blijven hier twee dagen. We gaan met de fiets naar de stad Aveiro, een haven- en vissersplaats. Het plaatsje heeft heel in de verte wel iets weg van Delft. In Aveiro ontmoeten we nog een hele speciale dame. Ze zit op een bankje, is nogal corpulent en heeft een strak rokje aan. Ze zit wijdbeens, en bij het voorbij fietsen zie ik dat ze geen onderbroek aanheeft!!! Wat een gezicht, bah, bah. Natuurlijk mist Wiro dit spectakel. Als we nog een keer terugfietsen is de dame in kwestie weg. Jammer voor Wiro, of misschien toch wel gelukkig?
REIS NAAR SAO MARINHO DO PORTO 7 oktober 2007
Wederom staat er niet voldoende wind waardoor we de gehele weg op de motor moeten varen. De laatste tijd zijn de tochtjes niet meer zo spannend als in het hoge noorden waar we aardig wat strormen hebben moeten trotseren. Maar het is ook wel eens fijn om rustig te varen en te genieten van de omgeving. We varen langs de kust van Portugal naar het zuiden en de schoonheid van de kusten beneemt ons met enige regelmaat de adem.
SAO MARINHO DO PORTO 7 oktober 2007
Aangekomen bij de schelpvormige lagune van Sao Marinho do Porto is het weer even zoeken naar een geschikte ankerplek. We willen zo vermogelijk weg van de ingang van de baai ankeren omdat er toch aardig wat deining van de Atlantische Oceaan binnekomt. De baai is schitterend, echt en vakantieoord. We gaan snel met onze bijboot naar de wal nadat we gegeten hebben. De ondergaande zon is schitterend in de baai.
Door een telefoontje wordt het genieten van al dit moois verstoord door verschrikkelijk nieuws. Het dochtertje Floor van drie jaar van een vriendin en (oud)/collega is overleden tijdens een ingreep ter voorbereiding van een open hart operatie. Het prachtige paradijs van Portugal blijkt ineens een gevangenis voor me te zijn. Daar we haast hebben in het zuiden te komen (ivm geboekte vlucht vanuit Faro) is het voor mij niet mogelijk naar huis te vliegen. Ik kan niet aanweizg zijn bij de uitvaart, daarentegen zal ik over twee weken voldoende tijd hebben bij mijn vrienin langs te gaan om haar te steunen bij dit enorme verlies.
REIS NAAR PENICHE 8 oktober 2007
Vroeg in de morgen verlaten we de lagune van Sao Marinho do Porto. We moeten bij het uitvaren een exacte koerslijn aanhouden bij de smalle uitvaart daar er aan weerszijden zich rotsen en ondiepten in het water bevinden. Alles gaat gelukkig prima. En we hebben ook weer eens wind! We kunnen weer zeilen. De wind komt ook nog van achteren waardoor we een heerlijke zeilkoers hebben. Na vier uurtjes arriveren we in Peniche.
PENICHE 8 oktober 2007
Bij aankomst in Peniche twijfelen we of we voor anker gaan voor de haven of in de haven gaan liggen. We besluiten toch maar de haven in te gaan.
We bezoeken het plaatsje en zien bij de haven vrouwen druk in de weer oude visnetten te repareren. Het stadje zelf is ook aardigom te zien. Het is een oude vestingstad. Een oud fort tekent het stadsgezicht.
REIS NAAR CASCAIS 9 oktober 2007
Om half acht gooien we de trossen weer los in Peniche om weer meer zuidwaarts te zeilen. De volgende haven die we aan willen doen is Cascais. We hebben geen tijd meer om door te zeilen naar Lissabon omdat we niet alleen goede haven in de Algarve moeten vinden, maar ook nog mensen die tijdens onze afwezigheid van twee weken voor onze scheepskat kunnen zorgen. We hebben een reis geboekt met Ryanair en zijn er achter gekomen dat er geen huisdieren mee mogen. Micky zal dus twee weken op de boot moeten blijven en hopelijk gaan we geschikte mensen vinden die voor hem kunnen zorgen tijdens onze afwezigheid.
Bij vertrek in Peniche maken we alles klaar om onderweg de spinnaker te kunnen hijsen. Er is weinig wind voorspelt en zoals het eruit ziet zal de wind van achteren komen. Perfect weer om te spinnakeren. Het is alweer een tijdje geleden sinds we voor de laatste keer de spinnaker gehesen hebben dus het is weer even uitvogelen hoe de lijnen allemaal moeten lopen. Als we de spinnaker gehesen hebben zien we algauw dat we boom aan de verkeerde kant hebben staan. De boom moet aan die kant staan waar de wind vandaan komt!! Maar als we dan eindelijk alles hebben staan doet De Zwerver maar liefst 6 knopen aan snelheid met 10 knopen wind. Voor varen nog drie zeiljachten en tot ons grote genoegen zeilen wij deze met een behoorlijke snelheid voorbij.
Bij Cabo de Roca neemt de wind toe naar 15 knopen. Op deze zelfde plaats merken we dat de wind raar begint te doen. Komt steeds uit een verschillende hoek waardoor we de spinnaker al snel naar beneden halen. Dit gaat zonder veel problemen.
Bij Cabo Raso (vlakbij Cascais) neemt de wind toe tot zo´n 20 tot 25 knopen. We maken ee aardige snelheid en om vier uur arriveren we in Cascais. Hier gaan we ook voor anker. Bij het naar binnen gaan van Cascais zien we dat er een groot cruiseschip achter ons vaart (The world) deze heeft als bestemming Lissabon. De naam van het cruiseschip komt vaag bekend voor, maar kan niet plaatsen waarvan.
CASCAIS 9 oktober 2007
Het is heerlijk weer waardoor we eindelijk weer eens kunnen zwemmen in het water. Dit is ook wel nodig om even af te kunnen koelen zo warm is het. ´s Avonds gaan we Cascais in. Het is een leuk plaatsje maar naar onze smaak iets te touristisch. In Cascais doen we nog flink wat boodschappen want de winkel ligt niet al te ver fietsen van de haven.
Ook maken we nog een flinke fietstocht in de omgeving van Cascais. We fietsen langs de kust richting noorden waarbij je langs een plek komt waar de een prachtige branding staat. Baco do Inferno bezoeken we ook. De muil van de hel vertaald. Dit is een gat dat door de branding is geslagen in een 20 meter hoge kalkrots. Het zeewater dringt er als er wind staat met volle kracht naar binnen en veroorzaakt een hels kabaal wanneer het zich weer naar buiten perst. Als wij er zijn staat er geen zeegang waardoor het allemaal wel meevalt met het kabaal.
REIS VAN CASCAIS NAAR SINES 11 0ktober 2007
Om half acht zeilen we (zonder de motor ook maar te gebruiken) weg die ochtend weg van onze ankerplaats in Cascais. Met 15 knopen halve wind (de wind komt van opzij) doet De Zwerver 8 knopen aan snelheid. We zijn helemaal verbaasd. Als we bij Cabo Espichel komen zien we dat de GPS heel raar doet. Hij slaat helemaal op tilt! We zien rare posities voorbij komen wat echt niet kan kloppen. We denken dat het aan deze plek ligt want als we voorbij zijn doet de GPS weer normaal.
Om vier uur komen we aan in de haven van Sines. Om daar te komen moeten we eerst langs de commerciele haven om in de jachthaven te komen. Er kan ook geankerd worden in de baai maar wij besluiten dit niet te doen omdat er flinke wind voorspeld is die de richting naar de baai heeft.
SINES 11 oktober 2007
Om vijf uur liggen we in de haven van Sines. Het stadje Sines ligt boven op een heuvel. Die avond lopen we het stadje in. Wederom een leuke Portugese plaats. Dit is overigens ook de plaats waar de beroemde zeevaarder Vasco da Gama geboren is in 1460.
Vasco da Gama is de eerste Europeaan die om Afrika en Azie heen zeilde en vervolgens terukeerde. Hiermee legde hij de zeeweg open naar de specerijengebieden.
REIS NAAR LAGOS 13 oktober 2007
We hebben het weer gezien in Sines en willen verder gaan varen naar de Algarve. Het belooft een flinke tocht te worden dus we willen vroeg vertrekken.
Als ik de lijnen los aan het gooien ben komt een lijn langs de hengel die Wiro op de reling had gezet. De hengel schiet los en tot overmaat van ramp valt hij overboord. Ik zie hem langzaam naar de bodem verdwijnen zonder dat ik ook maar iets kan doen. Dat wordt dus even het water ingaan. Wiro doet zijn zwemkleding aan en duikt erin. Brrrrrr. Het water is nog aardig koud, daarnaast ligt de hengel aardig diep zoals we zien op de dieptemeter. Het water is 5 meter diep. Wiro probeert een aantal malen naar de bodem te duiken helaas zonder succes. Dan gaan we proberen door te dreggen de hengel naar boven te halen. Na verschillende keren gedregd te hebben zie ik ineens een geel kleurtje mee naar boven komen met de dregger. En waarempel, de hengel komt naar boven. Stom toevallig heeft Wiro de lijn te pakken van de hengel en haalt hem zo weer naar binnen. Hier zijn we gelukkig maar een half uurtje mee bezig waardoor we om 8.00 uur kunnen vertrekken.
Voor ons zien we nog een jacht varen. Het valt ons op dat zij redelijk dicht langs de kust varen. We vragen ons af of zij zo een optimalere wind hebben. We proberen ook iets dichter naar de kust te varen om te bezien of we zo inderdaad meer wind hebben, dit is niet het geval. Om half vijf ronden we Cabo de Sao Vicente die 62 meter boven de zeespiegel uittorent. De wind neemt hier weer toe en draait zodat we halve wind kunnen varen.
Van hieruit varen we de kust van de Algarve binnen. Het valt op dat de zee hier onrustig is. Om ons heen zien we honderden dolfijnen rondspringen. Een prachtig gezicht. Waarschijnlijk zijn ze aan hun trek begonnen naar de Middellandse zee. We willen eigenlijk bij Sagres gaan ankeren maar de wind staat niet goed zodat we verder moeten gaan. Het jacht wat we eerst voor ons hadden laten we nu achter ons. We besluiten naar de haven van Lagos te varen en denken dit nog wel te redden voordat het donker wordt. Langzaam maar zeker begint de duisternis in te vallen en als we om de hoek komen bij Lagos is het donker. We zien gelukkig de havenlichten goed zodat we een juiste koers kunnen houden naar de monding. Eenmaal tussen de havenlichten door moeten we nog een stukje varen eer we bij de haven zijn.
LAGOS 13 oktober 2007
De haven is gesloten waardoor we buiten moeten gaan liggen. Er liggen veel jachten buiten waardoor we aan een ander jacht vast moeten maken. We hebben flinke honger dus ik maak wat te eten klaar Ik had nog lekker zuurvlees in de diepvries en met wat overfrieten smaakt dit voortreffelijk!!.. Een half uur later krijgen we buren. Dit is het jacht wat we steeds voor ons hebben gehad en wat we na de bocht in hebben gehaald. Het zijn Amerikanen en we nodigen ze uit om bij ons een glaasje te komen drinken. We raken aan de praat over hoe we De Zwerver gekocht hebben en dat er aardig wat zeiljachten de revu gepasseerd hebben. Zij vertellen dat ze net kennissen hadden ontmoet die een hut op het cruiseschip `The World` hebben gekocht. Deze kennissen hadden een zeiljacht, welke nog steeds te koop ligt op Mallorca. Toevallig vragen wij aan hen of dit toevallig de Mona Lisa is. En inderdaad, dit schip heet inderdaad de Mona Lisa. Laten wij dit schip nu bezocht hebben in Mallorca! Wat een toeval, en de verkoper heeft ons verteld dat zij een hut hadden gekocht op cruiseschip The World. Daar kwam me die naam zo bekend van voor.
Helaas kunnen we de haven van Lagos niet binnen. Het is helemaal vol omdat de ARC (de jachten van de Atlantic Rally Cruise) binnen liggen. Zij zijn op doorreis naar de Canarische Eilanden om van daaruit de Atlantische oversteek te gaan maken.
We blijven die nacht in Lagos maar willen morgenvroeg dan maar verder varen naar de baai van Alvor of naar de haven van Portimao.
REIS NAAR VIANA DO COSTELLO 27 september 2007
Eenmaal buiten de baai merken we dat we eindelijk weer eens wind hebben zodat we kunnen zeilen. Langzaam maar zeker begint de wind te draaien zodat we de boom weer op moeten zetten om de kluiver aan de andere kant te zetten. Uitgeboomd varen we langzaam maar zeker richting Viana Do Costelo. Het zonnetje schijnt weer heerlijk. En na een aantal uren zeilen worden we vergezeld door vier dolfijnen. Het is alweer de zoveelste keer dat we ze om de boot heen hebben dartelen maar het blijft steeds bijzonder. Ik ga op de preekstoel zitten om ze nog beter te kunnen gade slaan, totdat ze in de diepte van de zee verdwijnen. (Net als ik dit aan het opschrijven ben hoor ik Wiro “DOLFIJNEN!!!” roepen dus ik moet even achter de computer weg, helaas zijn ze alweer weg als ik buiten ben). Andere keren bleven ze zeker een half uur tot een uur met de boeg spelen.
VIANA DO COSTELO 27 september tot 5 oktober 2007
Rond vijf uur varen we de haven van Viana do Costelo binnen. Dit is een haven- en badplaats aan de brede monding en in de vruchtbare vlakte van de Rio Lima in het uiterste noorden van Portugal. We moeten ons hier registreren in de haven voor de douane. In Portugal moeten we ons iedere haven registreren. Vreemd eigenlijk want Portugal is ook een EU land.
Viana do Costelo is een mooi plaatsje met vele granieten huizen met smeedijzeren balkonnetjes en kerken en paleizen uit de renaissance.
Op de monte de Santa Luzia staat een prachtige koepelkerk te pralen. Dit is de Igreja de Santa Luzia. Dit is een kopie vand e Sacre Coeur in Parijs. Wij bezoeken deze kerk uiteraard en genieten van het prachtige uitzicht daar. Ook de kerk van binnen is de kerk meer dan een bezoek waard.
In Viana maken we kennis met Rui en Ana die sinds kort een eigen wijnhandeltje op hebben gezet, toevallig dat wij daar net bij uit moeten komen..... We maken bij hen een afspraak dat we de Portugese wijnen komen proeven. Ze hebben er veel werk van gemaakt en de wijnen smaken stuk voor stuk erg lekker. Er zitten echter “uitschieters” bij, met name de Douro wijnen bevallen ons erg goed. Van deze heerlijke wijnen nemen we uiteraard iets mee naar de Zwerver. We zitten nu dus echt bomvol met wijn, er kan niets meer bij. Hier kunnen we wel even mee vooruit.
Ana en Rui nodigen we een avond uit en Ana komt Portugees koken. Het smaakt voortreffelijk, rijst met schaaldieren (cataplana). Zelf heb ik een bisque gemaakt van garnalen.
We zijn genoodzaakt in Viana te blijven omdat er zich een lage drukgebied bevindt op de atlantische oceaan bevindt. Door dit laag hebben we zuiden wind waardoor we niet richting zuiden kunnen zeilen. Dit is helemaal geen straf voor ons want het bevalt ons prima in Viana. We gaan een dag met de fietsen eropuit naar Ponte de Lima. Hiervoor moeten we de rivier de Lima volgen. Een mooie tocht langs allemaal typisch Portugese dorpjes. Overal zien we druiven op de pergula’s op de heuvels groeien. Tussen de heuvels door baant de Lima zich een weg richting zee.
We bezoeken Porto een dag met de trein. Daar we haast hebben in het zuiden te komen besluiten we Porto niet met De Zwerver aan te doen maar met de trein. Porto is de tweede stad na Lissabon in Portugal. Porto is de stad van de vinho generoso of vinho rico die over de gehele wereld roem oogst en waaraan de stad haar naam schonk: Porto. De huizen in Porto staan heel dicht op elkaar langs de oever van de Rio Douro hiervan maken we geweldige foto´s. `s Avonds gaan we weer met de trein terug naar Viana do Costelo.
Het valt ons op dat meneer Eiffel in deze omgeving veel bezig is gweest met bruggen te ontwerpen. In Viana do Costela is een brug die door hem ontworpen is en ook in Porto zien we diverse bruggen naar zijn ontwerp.
Met de bus gaan we naar Ponte de Lima en met de fiets terug gaan we terug. Ponte de Lima is genoemd naar de imposante brug over de Rio Lima. Deze brug bestaat uit 31 bogen en werd in de 14e eeuw gebouwd op Romeinse fundamenten.
Als we terug fietsen begint het te miezeren, langzaam maar zeker wordt de miezer regen. Als we doorweekt zijn besluiten we toch maar het laatste stukje de bus te nemen.
Van Rui en Ana lenen we een dag hun auto. Hiermee rijden we langs de Ria Lima richting Spanje, ook weer een prachtige tocht. Deze groene, bergachtige streek van het noorden van Portugal zullen wij niet snel vergeten met de heerlijke geur van eucalyptus.
Om Rui te bedanken voor zijn auto nodigen we hem met Ana uit om te gaan eten. Zij weten een goed restaurant waar de Portugezen zelf ook heen gaan. Dat zijn voor ons de plekjes bij uitstek, want daar waar de locals zelf heen gaan moet het gewoon goed zijn!! Het eten is inderdaad geweldig hier!
Na een week in Viana do Costela te zijn geweest verlazten we op 5 oktober de haven om verder zuidwaarts te zeilen. De tijd begint te dringen omdat we tegen het eind van oktober een vlucht hebben geboekt vanuit Faro naar huis. Dan moeten we zorgen dat we in het zuiden zijn.
REIS NAAR AVEIRO 5 oktober 2007
Om 7.30 uur gooien we de trossen los in Viana. We vertrekken met weinig wind waardoor we genoodzaakt zijn de motor te gebruiken. Helaas blijft dit de gehele weg naar Aveiro zo. Geen wind maar wel mist. Rond zes uur bereiken we de haven van AVEIRO.
AVEIRO 5 oktober tot 7 oktober 2007
Het is lastig om een goede ankerplek te vinden in de baai. Het is er niet erg diep en daarbij is er aardig wat verval waardoor we moeten uitkijken dat we met laag water niet aan de bodem zitten. Ook is het er aardig druk met schepen die voor anker liggen. We zijn toch altijd nog een beetje huiverig om in andersmans ankerketting vast te komen zitten. Na een tijdje rond gevaren te hebben besluiten we voor een groot zeilschip te gaan liggen. We liggen hier prima en blijven hier twee dagen. We gaan met de fiets naar de stad Aveiro, een haven- en vissersplaats. Het plaatsje heeft heel in de verte wel iets weg van Delft. In Aveiro ontmoeten we nog een hele speciale dame. Ze zit op een bankje, is nogal corpulent en heeft een strak rokje aan. Ze zit wijdbeens, en bij het voorbij fietsen zie ik dat ze geen onderbroek aanheeft!!! Wat een gezicht, bah, bah. Natuurlijk mist Wiro dit spectakel. Als we nog een keer terugfietsen is de dame in kwestie weg. Jammer voor Wiro, of misschien toch wel gelukkig?
REIS NAAR SAO MARINHO DO PORTO 7 oktober 2007
Wederom staat er niet voldoende wind waardoor we de gehele weg op de motor moeten varen. De laatste tijd zijn de tochtjes niet meer zo spannend als in het hoge noorden waar we aardig wat strormen hebben moeten trotseren. Maar het is ook wel eens fijn om rustig te varen en te genieten van de omgeving. We varen langs de kust van Portugal naar het zuiden en de schoonheid van de kusten beneemt ons met enige regelmaat de adem.
SAO MARINHO DO PORTO 7 oktober 2007
Aangekomen bij de schelpvormige lagune van Sao Marinho do Porto is het weer even zoeken naar een geschikte ankerplek. We willen zo vermogelijk weg van de ingang van de baai ankeren omdat er toch aardig wat deining van de Atlantische Oceaan binnekomt. De baai is schitterend, echt en vakantieoord. We gaan snel met onze bijboot naar de wal nadat we gegeten hebben. De ondergaande zon is schitterend in de baai.
Door een telefoontje wordt het genieten van al dit moois verstoord door verschrikkelijk nieuws. Het dochtertje Floor van drie jaar van een vriendin en (oud)/collega is overleden tijdens een ingreep ter voorbereiding van een open hart operatie. Het prachtige paradijs van Portugal blijkt ineens een gevangenis voor me te zijn. Daar we haast hebben in het zuiden te komen (ivm geboekte vlucht vanuit Faro) is het voor mij niet mogelijk naar huis te vliegen. Ik kan niet aanweizg zijn bij de uitvaart, daarentegen zal ik over twee weken voldoende tijd hebben bij mijn vrienin langs te gaan om haar te steunen bij dit enorme verlies.
REIS NAAR PENICHE 8 oktober 2007
Vroeg in de morgen verlaten we de lagune van Sao Marinho do Porto. We moeten bij het uitvaren een exacte koerslijn aanhouden bij de smalle uitvaart daar er aan weerszijden zich rotsen en ondiepten in het water bevinden. Alles gaat gelukkig prima. En we hebben ook weer eens wind! We kunnen weer zeilen. De wind komt ook nog van achteren waardoor we een heerlijke zeilkoers hebben. Na vier uurtjes arriveren we in Peniche.
PENICHE 8 oktober 2007
Bij aankomst in Peniche twijfelen we of we voor anker gaan voor de haven of in de haven gaan liggen. We besluiten toch maar de haven in te gaan.
We bezoeken het plaatsje en zien bij de haven vrouwen druk in de weer oude visnetten te repareren. Het stadje zelf is ook aardigom te zien. Het is een oude vestingstad. Een oud fort tekent het stadsgezicht.
REIS NAAR CASCAIS 9 oktober 2007
Om half acht gooien we de trossen weer los in Peniche om weer meer zuidwaarts te zeilen. De volgende haven die we aan willen doen is Cascais. We hebben geen tijd meer om door te zeilen naar Lissabon omdat we niet alleen goede haven in de Algarve moeten vinden, maar ook nog mensen die tijdens onze afwezigheid van twee weken voor onze scheepskat kunnen zorgen. We hebben een reis geboekt met Ryanair en zijn er achter gekomen dat er geen huisdieren mee mogen. Micky zal dus twee weken op de boot moeten blijven en hopelijk gaan we geschikte mensen vinden die voor hem kunnen zorgen tijdens onze afwezigheid.
Bij vertrek in Peniche maken we alles klaar om onderweg de spinnaker te kunnen hijsen. Er is weinig wind voorspelt en zoals het eruit ziet zal de wind van achteren komen. Perfect weer om te spinnakeren. Het is alweer een tijdje geleden sinds we voor de laatste keer de spinnaker gehesen hebben dus het is weer even uitvogelen hoe de lijnen allemaal moeten lopen. Als we de spinnaker gehesen hebben zien we algauw dat we boom aan de verkeerde kant hebben staan. De boom moet aan die kant staan waar de wind vandaan komt!! Maar als we dan eindelijk alles hebben staan doet De Zwerver maar liefst 6 knopen aan snelheid met 10 knopen wind. Voor varen nog drie zeiljachten en tot ons grote genoegen zeilen wij deze met een behoorlijke snelheid voorbij.
Bij Cabo de Roca neemt de wind toe naar 15 knopen. Op deze zelfde plaats merken we dat de wind raar begint te doen. Komt steeds uit een verschillende hoek waardoor we de spinnaker al snel naar beneden halen. Dit gaat zonder veel problemen.
Bij Cabo Raso (vlakbij Cascais) neemt de wind toe tot zo´n 20 tot 25 knopen. We maken ee aardige snelheid en om vier uur arriveren we in Cascais. Hier gaan we ook voor anker. Bij het naar binnen gaan van Cascais zien we dat er een groot cruiseschip achter ons vaart (The world) deze heeft als bestemming Lissabon. De naam van het cruiseschip komt vaag bekend voor, maar kan niet plaatsen waarvan.
CASCAIS 9 oktober 2007
Het is heerlijk weer waardoor we eindelijk weer eens kunnen zwemmen in het water. Dit is ook wel nodig om even af te kunnen koelen zo warm is het. ´s Avonds gaan we Cascais in. Het is een leuk plaatsje maar naar onze smaak iets te touristisch. In Cascais doen we nog flink wat boodschappen want de winkel ligt niet al te ver fietsen van de haven.
Ook maken we nog een flinke fietstocht in de omgeving van Cascais. We fietsen langs de kust richting noorden waarbij je langs een plek komt waar de een prachtige branding staat. Baco do Inferno bezoeken we ook. De muil van de hel vertaald. Dit is een gat dat door de branding is geslagen in een 20 meter hoge kalkrots. Het zeewater dringt er als er wind staat met volle kracht naar binnen en veroorzaakt een hels kabaal wanneer het zich weer naar buiten perst. Als wij er zijn staat er geen zeegang waardoor het allemaal wel meevalt met het kabaal.
REIS VAN CASCAIS NAAR SINES 11 0ktober 2007
Om half acht zeilen we (zonder de motor ook maar te gebruiken) weg die ochtend weg van onze ankerplaats in Cascais. Met 15 knopen halve wind (de wind komt van opzij) doet De Zwerver 8 knopen aan snelheid. We zijn helemaal verbaasd. Als we bij Cabo Espichel komen zien we dat de GPS heel raar doet. Hij slaat helemaal op tilt! We zien rare posities voorbij komen wat echt niet kan kloppen. We denken dat het aan deze plek ligt want als we voorbij zijn doet de GPS weer normaal.
Om vier uur komen we aan in de haven van Sines. Om daar te komen moeten we eerst langs de commerciele haven om in de jachthaven te komen. Er kan ook geankerd worden in de baai maar wij besluiten dit niet te doen omdat er flinke wind voorspeld is die de richting naar de baai heeft.
SINES 11 oktober 2007
Om vijf uur liggen we in de haven van Sines. Het stadje Sines ligt boven op een heuvel. Die avond lopen we het stadje in. Wederom een leuke Portugese plaats. Dit is overigens ook de plaats waar de beroemde zeevaarder Vasco da Gama geboren is in 1460.
Vasco da Gama is de eerste Europeaan die om Afrika en Azie heen zeilde en vervolgens terukeerde. Hiermee legde hij de zeeweg open naar de specerijengebieden.
REIS NAAR LAGOS 13 oktober 2007
We hebben het weer gezien in Sines en willen verder gaan varen naar de Algarve. Het belooft een flinke tocht te worden dus we willen vroeg vertrekken.
Als ik de lijnen los aan het gooien ben komt een lijn langs de hengel die Wiro op de reling had gezet. De hengel schiet los en tot overmaat van ramp valt hij overboord. Ik zie hem langzaam naar de bodem verdwijnen zonder dat ik ook maar iets kan doen. Dat wordt dus even het water ingaan. Wiro doet zijn zwemkleding aan en duikt erin. Brrrrrr. Het water is nog aardig koud, daarnaast ligt de hengel aardig diep zoals we zien op de dieptemeter. Het water is 5 meter diep. Wiro probeert een aantal malen naar de bodem te duiken helaas zonder succes. Dan gaan we proberen door te dreggen de hengel naar boven te halen. Na verschillende keren gedregd te hebben zie ik ineens een geel kleurtje mee naar boven komen met de dregger. En waarempel, de hengel komt naar boven. Stom toevallig heeft Wiro de lijn te pakken van de hengel en haalt hem zo weer naar binnen. Hier zijn we gelukkig maar een half uurtje mee bezig waardoor we om 8.00 uur kunnen vertrekken.
Voor ons zien we nog een jacht varen. Het valt ons op dat zij redelijk dicht langs de kust varen. We vragen ons af of zij zo een optimalere wind hebben. We proberen ook iets dichter naar de kust te varen om te bezien of we zo inderdaad meer wind hebben, dit is niet het geval. Om half vijf ronden we Cabo de Sao Vicente die 62 meter boven de zeespiegel uittorent. De wind neemt hier weer toe en draait zodat we halve wind kunnen varen.
Van hieruit varen we de kust van de Algarve binnen. Het valt op dat de zee hier onrustig is. Om ons heen zien we honderden dolfijnen rondspringen. Een prachtig gezicht. Waarschijnlijk zijn ze aan hun trek begonnen naar de Middellandse zee. We willen eigenlijk bij Sagres gaan ankeren maar de wind staat niet goed zodat we verder moeten gaan. Het jacht wat we eerst voor ons hadden laten we nu achter ons. We besluiten naar de haven van Lagos te varen en denken dit nog wel te redden voordat het donker wordt. Langzaam maar zeker begint de duisternis in te vallen en als we om de hoek komen bij Lagos is het donker. We zien gelukkig de havenlichten goed zodat we een juiste koers kunnen houden naar de monding. Eenmaal tussen de havenlichten door moeten we nog een stukje varen eer we bij de haven zijn.
LAGOS 13 oktober 2007
De haven is gesloten waardoor we buiten moeten gaan liggen. Er liggen veel jachten buiten waardoor we aan een ander jacht vast moeten maken. We hebben flinke honger dus ik maak wat te eten klaar Ik had nog lekker zuurvlees in de diepvries en met wat overfrieten smaakt dit voortreffelijk!!.. Een half uur later krijgen we buren. Dit is het jacht wat we steeds voor ons hebben gehad en wat we na de bocht in hebben gehaald. Het zijn Amerikanen en we nodigen ze uit om bij ons een glaasje te komen drinken. We raken aan de praat over hoe we De Zwerver gekocht hebben en dat er aardig wat zeiljachten de revu gepasseerd hebben. Zij vertellen dat ze net kennissen hadden ontmoet die een hut op het cruiseschip `The World` hebben gekocht. Deze kennissen hadden een zeiljacht, welke nog steeds te koop ligt op Mallorca. Toevallig vragen wij aan hen of dit toevallig de Mona Lisa is. En inderdaad, dit schip heet inderdaad de Mona Lisa. Laten wij dit schip nu bezocht hebben in Mallorca! Wat een toeval, en de verkoper heeft ons verteld dat zij een hut hadden gekocht op cruiseschip The World. Daar kwam me die naam zo bekend van voor.
Helaas kunnen we de haven van Lagos niet binnen. Het is helemaal vol omdat de ARC (de jachten van de Atlantic Rally Cruise) binnen liggen. Zij zijn op doorreis naar de Canarische Eilanden om van daaruit de Atlantische oversteek te gaan maken.
We blijven die nacht in Lagos maar willen morgenvroeg dan maar verder varen naar de baai van Alvor of naar de haven van Portimao.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
