Op bezoek bij de Shetlandponies

Op woensdag 11 juli zijn we vanuit Fair Isle (wat ook al bij de Shetland Eilanden hoort) naar de hoofdstad van de Shetland Eilanden gevaren, Lerwick.

(Maar eerst wil ik nog iets kwijt over wat we gisteren avond nog mee hebben gemaakt op Faire Island. We waren nog even een wandeling gaan maken over de heuvels en de kliffen van het eiland. Zoals al eerder vermeld zijn hier veel vogels op het eiland. Wiro wil op een gegeven moment een bocht afsnijden over een steile helling, waardoor we door een stuk met mos bekleede heideachtig helling moeten klauteren . We zien allemaal grote bruine vogels boven ons vliegen (wijzelf vonden het een kruising tussen een meeuw en een buizerd), en waarempel ze vliegen regelrecht naar ons hoofd! Net voordat we denken dat ze ons raken vliegen ze weer naar boven, en vervolgens laten ze ook nog even wat naar beneden vallen.......Niet zo prettig allemaal, mar gelukkig worden we door de vogels niet geraakt en ook niet door hun uitwerpselen!!! We merken al snel waardoor dat het komt dat de vogels dit gedrag laten zien. Ik zie namelijk een aantal donsballetjes op pootjes voorbij komen. Na ongeveer een mijl zijn we de heuvel weer over en houden de “bird-attacks” op. Deze vogels zijn volgens mij overigens ook de vogels waar over verteld werd dat ze papegaaiduikers eten. Ze kunnen ze met hun klauwen niet doden, ze doen dit door middel van de papegaaiduiker onder water te houden totdat deze verdrinkt. Niet zo’n leuk gezicht en het duurt ook nog heel lang omdat de papegaaiduiker erg lang onder water kan blijven zonder adem te halen. Deze vogels eten de papegaaiduikers omdat er te weinig vis is voor hen dit wordt veroorzaakt door de visserij maar ook zeker door de global warming. Doordat de ijsbergen smelten in het noorden wordt de zee minder zout waardoor de vissen hierin niet meer kunnen overleven, en zo ontstaat er een gat in de voedselpiramide. Langzaam maar zeker houden we geen organisme meer over op onze aardbol..........Jammer dat ik de naam van de vogels niet weet. Het wordt tijd dat we een vogelboek gaan kopen)

De wind is noordwest windkracht 5-6. We zien aan de koers dat dit net te bevaren is, wel weer hoog aan de wind, wat we eigenlijk niet zo prettig vinden. Het is echter maar een trip van ca 40 mijl dus dat is nog te overzien. We besluiten toch om te vertrekken.
We hebben flinke golven maar toch valt het allemaal wel weer mee. De wind is 5 beaufort waardoor we toch een behoorlijke snelheid kunnen maken richting Shetland. We merken wel dat de wind steeds kouder begint te worden hoe meer we noordwaarts gaan, we zitten nu al op de 60e breedtegraad!! Wat zijn we trots..Onderweg letten we beiden goed op of we walvissen of dolfijnen kunnen zien, maar helaas hebben we weer geen geluk. Net voordat we Lerwick binnenvaren vliegt er een helicopter boven ons, we kunnen de mensen zien die erin zitten. Ik zwaai en er wordt nog terug gezwaaid ook!
Om 17.00 uur arriveren we in Lerwick en kunnen aanleggen naast een oud zeilschip in de haven. Morgen kunnen we naar de overkant van de haven, waar meer bezoekende jachten liggen waaronder ook Nederlands. Al snel zitten we de eigenaren van dit jacht (Theo en Iet van de Troubadour) aan boord en zij vertellen ook plannen te hebben meer richting noorden te willen gaan varen )de Faeroer, ook wij hebben deze plannen indien de wind goed is.
Vrijdag 13 juli is het Wiro’s 50e verjaardag wat we dan ook uitgebreid vieren in Lerwick. Uiteraard heb ik een prachtige Abraham gemaakt voor hem die ’s ochtends aan de tafel in het pilothouse op hem zit te wachten met een glas wijn en een stok kaarten in zijn handen. Wiro vond het geweldig. Die dag heeft hij alle schippers uitgenodigd die in de haven liggen, er komen twee Nederlandse stelletjes, twee Noorse en een Zweeds stel. Het was erg gezellig en voor deze speciale gelegenheid trekt Wiro zijn 50 jaar oude port open. Daar hebben we met zijn allen van genoten. Ikzelf had die dag een Limburgse kersenvlaai gebakken en een carrot-cake. De avond tevoren heb ik het vijgen- en dadelbrood gebakken voor bij de eendenlever. Wat hebben we met zijn allen genoten, waaronder ook Wiro!
De dag erna hebben we een auto gehuurd, waarmee we twee dagen het eiland hebben bezocht. De eerste dag dat we de auto hebben regent het pijpestelen. Fijn weer om in een auto te zitten. We bezoeken deze dag het zuiden. We kopen twee wollen truien voor Wiro en twee paar wollen handschoenen onderweg met het typische Shetlandse dessin. Onderweg zien we veel schapen, maar de Shetland ponies (waar ik, echte paardengek) natuurlijk voor naar de Shetlandeilanden ga zien we niet. We rijden richting het vliegveld en we zien dat de weg waarover wij rijden kruist met de start- en landingsbaan. Op de terugweg moeten we wachten omdat er twee vliegtuigen gaan landen, ze vliegen bijna tegen ons aan..
De dag erna zijn we naar de westkust gegaan en hebben we qua ponies meer geluk. Er lopen er een paar los in de weide naast de weg, we stoppen, en nieuwsgierig als ze zijn komen ze naar ons toe. We hebben ze onze appels gegeven waar ze heerlijk van hebben gesmuld. Wat een geweldige paardjes zijn het toch, maar wel een beetje eigenwijs!
Na nog een stuk rijden bereiken we het meest westelijke plaatsje van de Shetlandeilanden, hier is een fabriek waar men van wol kleding en dekens maakt (Jamieson). Gelukkig zijn er mensen aanwezig die aan het werk zijn om de (oude) weefmachines aan de praat te houden. We krijgen uitleg dat dit de enige wolfabriek is die alles nog zelfmaakt. Ze krijgen de wol van de schapen binnen, wassen het en geven het vervolgens een kleur. Daarna wordt van de wol garen gemaakt. Dit is een heel trajec. De wol wordt verschillende keren door een wals gehaald. Deze wals drukt de wol zo op elkaar dat de grassprieten die er nog inzitten eruit worden geperst! Vervolgens komen er lange draden uit die in elkaar moeten worden gedraaid. Dit wordt vervolgens uitgerekt en weer worden verschillende van deze uitgerekte draden in elkaar gedraaid. Totdat het garen de dikte van wens heeft waarna het op een spoel wordt gezet. Vervolgens worden er truien, mutsen, sjaals, handschoenen, dekens van gemaakt door de breimachines. De winkel is eigenlijk gesloten maar we mogen toch naar binnen. We kopen twee prachtige wollen dekens (uiteraard in de zelfde kleuren als de bekleding van ons interieur), daarnaast koop ik een trui en een vest (lekker warm voor als we straks nog noordelijker gaan). We zijn blij dat we dit bezoek nog meegepikt hebben.
Teruggekomen op de boot gaan we de gribfiles nogmaar eens bekijken en we zien dat de wind de komende dagen perfect zal zijn om richting noordwesten (Faeroer) te gaan varen. Er zullen zich de komende dagen tevens wat hogedruk gebieden gaan ontwikkelen daar, we besluiten er toch maar heen te gaan. Ook Iet en Theo nemen dit besluit. Wiro spreekt met onze Noorse buurman, hij heeft nog kaarten van de Faeroer liggen en ook nog het boekje met de getijden aldaar. Deze kunnen namelijk erg heftig zijn waardoor dit boekje wel belangrijk is! We spreken af dat we zijn spullen terug zullen sturen naar zijn adres in Noorwegen.
Maandag 16 juli is het de bedoeling dat we de Noord Atlantische oceaan opgaan richting Faeroer.