Bezoek aan een schitterend eiland
Door: Esther
Blijf op de hoogte en volg Esther en Wiro
03 Juli 2007 | Verenigd Koninkrijk, Londen
Vanaf nu heeft Micky huisarrest. Hij mag niet van boord hier in de UK, ook al hebben we hem alle inentingen gegeven. De eerste dag is dit geen probleem want hij is nog helemaal bekaf van de reis. Maar na een tweetal dagen begint zijn energie weer toe te nemen en is hij aanstalten aan het maken om van boord te gaan. We moeten hem steeds tegenhouden. Best wel zielig. Ik ben vervolgens gaan zoeken naar een speelgoedje voor hem. Toevalligerwijs had ik eens gezien dat hij zich kostelijk kan amuseren met een smartie die per ongeluk op de grond was gevallen. Gelukkig heb ik nog een paar doosjes in voorraad dus ik gooi er een op de grond. Met succes. Hij heeft er zich de hele avond mee geamuseerd. Tip voor de kattenhouders onder ons!!
Opvallend is dat de mensen allemaal erg aardig en hulpvaardig zijn hier in Dunbar. Daarnaast blijken wij toch wel een bezienswaardigheid te zijn. Er komen mensen vanuit het hele dorp naar De Zwerver kijken. De mast steekt zover uit dat mensen nieuwsgierig worden. Weg privacy.........Sta ik me een keer uit te kleden om me te gaan douchen staat er zo’n dorpeling naar binnen te kijken...........Gelukkig zijn de ramen iets donkerder waardoor hij waarschijnlijk niets heeft gezien.
Wat wij zelf prettig vinden is dat hier verder niet veel andere jachten zijn, gelukkig, want wij houden niet van dat massale touristische gedoe.
Vanuit Dunbar zijn we een dag naar Edinburgh gegaan met de trein. Een prachtige plaats, veel oude typische gebouwen. We hadden onze fietsjes meegenomen en zijn daar rond gaan fietsen. We stuitten op een gegeven moment op een stoet met allemaal auto’s, allen hebben ze een bordje voor op het dashbord liggen met “GP” erop. De dames in de auto’s zien er allemaal uitgedost uit met hoed en prachtige kleren. We vragen aan een politieagent die het verkeer aan het regelen is wat er aan de hand is. Het blijkt dat Queen Elisabeth die dag een Garden Party houdt in het koninklijk paleis in Edinburgh.
Later die dag zitten we bij de Indier te eten. Naast ons zit een koppeltje waarvan de vrouw ook heel chique gekleed is. Het leek wel of zij ook bij de Garden Party waren geweest......en nog honger hebben???? Bij navraag blijkt inderdaad dat zij daar waren geweest en dat ze twee kleine sandwiches gehad hadden, vandaar dat ze hun buikje bij de Indier nog even kwamen vullen. Queen Elisabeth zal wel aan het bezuinigen zijn is onze conclusie. Later op het station zien we nog eens twee uitgedoste dames zitten met een zak chips in de hand...............
Na nog een dag de omgeving van Dunbar verkend te hebben besluiten we verder naar het Noorden te varen op vrijdag 6 juli. Maar niet voordat we nog een paar lobsters gekocht hebben bij onze buurman voor 10 pond de kilo!
De haven die we uitgezocht hebben is Stonehaven, 60 mijl van Dunbar verwijderd, iets onder Aberdeen. Van iemand in Dunbar hoorden we dat hier Orka’s en dolfijnen zitten, daar moeten we dan maar eens naar gaan uitkijken.
Waarschijnlijk zal er weinig wind staan als we deze tocht gaan maken zoals we zien op de gribfiles, dat wordt veel op de motor varen. We gaan de dieseltanks weer helemaal vol gooien in Dunbar waardoor we er weer een tijdje tegen kunnen.
We hebben overigens de afgelopen dagen prima weer gehad. Vanuit Nederland krijgen we berichten dat het bar en boos is. Wij blij dat we hier zijn........
VAN DUNBAR NAAR STONEHAVEN
Wat is dat nou? We worden wakker en horen de wind langs de mast gieren. Op de gribfiles hadden we toch gezien dat er geen wind zou zijn? Meteen maar eens even checken waar de wind vandaan komt want hij zou zo maar eens uit het noorden komen. En jawel hoor, noordoost. We twijfelen, wat doen we, gaan of hierblijven? Tegen de wind inhakken vinden we allebei toch niet zo fijn. Na nog eens goed gekeken te hebben naar de te volgen koers besluiten we toch te vertrekken naar Stonehaven. Eerst de tanks volgooien en dan wegwezen in Dunbar. We nemen afscheid van de havenmeester en zetten koers naar Stonehaven. Er staat een noordoosten wind van 4 tot 5 beaufort. We verleggen onze koers iets zodat we niet al te hoog aan de wind moeten varen. Het is een oncomfortabele koers, maar we besluiten door te zetten. Het regent er ook nog bij. Ik krijg het behoorlijk koud. Ik begin met een muts om mijn hoofd even op te warmen. Vervolgens komen de handschoenen tevoorschijn. Ook mijn voeten beginnen koud te worden dus dat worden een paar wollen sokken van Wiro. Doordat het blijft regenen wordt de zeilbroek ook erg koud. Wiro pakt de survivalsuits die ik lekker aantrek. Na ca drie uurtjes zo tegen de wind in gestampt te hebben besluit de wind langzaam maar zeker te gaan liggen. Daar zijn wij niet zo rauwig om (klopten de gribfiles toch, maar dan iets later..). We laten het groot zeil staan en gaan op ons gemakje verder op de motor. We doen toch 8,5 knoop over de grond. De stroming hebben we goed mee. De zee begint weer zo glad als een spiegel te worden, met wel een flinke deining erin. We varen langs een prachtige Schotse kust. Hoge rotsen met grasgroene begroeiingen erop gaan aan ons oog voorbij. Er staat een kerk op een hogerots, correctie op de kaart blijkt deze “kerk” een vuurtoren te zijn. Desalniettemin erg mooi! De regen wordt ook steeds minder totdat het helemaal ophoudt. Onderweg zijn we het er toch over eens dat de vogels die we op zee zien zitten toch echt Papegaaiduikers zijn. Ik dacht dat ze in het echt groter zouden zijn, maar dat is blijkbaar niet zo. Vandaag tijdens deze tocht gespot:
- orka: 0
- dolfijn: 0
- catamaran: 1
- zeiljacht: 0 onszelf tel ik niet mee
- grote zeevaart: 3
- oorlogsboot: 1
- papegaaiduikers: 101
- zeehond: 1
We zien 3 mijl van Stonehaven een waterval van een rots afkomen, zeker 10 meter hoog! Die wil ik wel eens van dichtbij gaan bekijken. Dit zal wel Dunnottar Castle zijn waar ik al iets over heb gelezen.
Net voordat we de haven van Stonehaven aanlopen begint het weer te regenen. We hadden onze pakken alweer uitgedaan. Deze kunnen weer tevoorschijn worden gehaald. Het blijft steeds weer een omkleedpartij.
In Stonehaven aangekomen blijkt dat we weer recht met onze neus in de boter zijn gevallen. Er is dit weekend namelijk een Folk Festival, wat inhoudt dat muzikanten vanuit heel Schotland hun talenten ten gehore gaan brengen op straat en in de pub. Dat lijkt ons wel leuk! En dat was het ook. Er waren uiteraard veel doedelzakken te horen, maar ook typisch Ierse muziek met de violen en de dwarsfluiten.
We bezoeken ook nog Dunnottar Castle, dat maakte wel indruk op ons. Een enorm kasteel was het! Een bruidspaar was daar foto’s aan het maken. De bruidegom natuurlijk in de schotse rok. Erg mooi.............
Bij terugkomst bij de boot zien we dat er net een “krabvisser” terug is gekomen vanuit zee. Ze hebben een enorme vangst gedaan. Twee tonnen vol met krabben. Ook nog behoorlijke. Wel zielig wat ze ermee aan het doen zijn. Ze zijn de pees tussen de scharen door aan het snijden zodat ze hier niet meer mee kunnen grijpen. Wiro houdt wel van krab dus vraag of hij er een kan kopen. Dat was geen probleem. Hij mag er een uitkiezen. Wel rekening houden dat hij in onze pan past!! De krab die hij had uitgezocht kostte 2 pond!!!!! Dan doe er nog maar een!
Op de gribfiles zien we dat de wind de komende dagen west tot zuidwest gaat worden. Een goede wind voor ons om weer noordelijker te gaan. We besluiten richting de Shetlandeilanden te vertrekken morgen. Dit is ongeveer zo’n 24 uur varen van waar we nu zijn.
Zondag 8 juli vertrekken we rond 10.00 uur richting Noorden. Er is bijna geen wind, we proberen toch eerst op het zeil vooruit te komen, maar ter hoogte van Aberdeen valt de wind toch helemaal weg. We moeten de motor bijzetten. In de verte zien we......jawel hoor......onze eerste dolfijn dartel uit het water springen. Eindelijk.........
FAIR ISLE (ZUIDELIJKESTE EILAND VAN SHETLAND)
Na precies 24 uur varen (op de motor welliswaar want de wind is helemaal niet op komen zetten) bereiken we maandagochtend om 10.00 uur Fair Isle. Ik zie het in de verte al liggen tijdens mijn wacht op 20 mijl afstand. Faire Isle, wat betekent “verre eiland” ligt halverwege Shetland en Orkney.
Overigens, wat ik nog niet benoemd had, en wat erg merkbaar was tijdens deze tocht is dat we al aan het profiteren zijn van het “Noorderlicht”. Het wordt heel laat donker (rond 23.00 uur) en om 2.30 uur begint het weer licht te worden. In de tussentijd is het schemerig. Een aparte ervaring moet ik zeggen, en als je ’s nachts aan het zeilen bent erg handig.
Op Fair Island aangekomen zijn we net op tijd, want een kwartiertje later lopen er 12 Zweedse jachten binnen die ook allemaal een plekje moeten hebben. Er komen drie bij ons aan De Zwerver liggen. We hebben deze dag van aankomst geweldig weer, het lijkt wel of we in een hogedruk gebied zijn aangekomen. We gaan het eiland met de fiets verkennen. Het is prachtig! Onderweg komen we vele eilandbewoners aan die los over de weg lopen, sommigen zijn geschoren, sommigen zijn half geschoren en sommigen helemaal niet, hun wol zit helemaal in de war. Van deze wol worden wereldberoemde wollen produkten vervaardigd. Aan de andere kant van het eiland wonen de (menselijke) eilandbewoners. Er wonen hier ca 70 mensen, die allemaal hun eigen taak hebben op het eiland. Heel apart de manier waarop zij leven. Drie maal per week gaat er een ferry (The Old Sheppard) naar de Shetlandeilanden. Deze neemt de post mee, maar brengt ook speciale bestellingen mee voor de eilandbewoners. Als de ferry weer terug komt stroomt het hele eiland leeg want dan komen de bewoners hun bestellingen ophalen.
Verder staat dit eiland ook bekend om de honderden verschillende soorten vogels die hier permanent verblijven of overwinteren. We zijn daarom een keer met een bird-watchers-tour meegegaan. Dat was heel interessant. We hebben verschillende soorten vogels gezien, waaronder mijn favoriet: “de papegaaiduiker” puffin in het Engels. Ik heb er verschillende foto’s van gemaakt die te zien zijn op de website. Graag had ik een jonge puffin gehad, om tam te maken. Lijkt me helemaal te gek dat zo’n beestje op mijn schouder overal mee naartoe gaat.........Maar misschien niet zo’n goed idee met Micky in de buurt......
Op het eiland komen verder zeehonden voor waarvan ik er één heb gezien tijdens de “birdwatching”. Ook komen er blijkbaar met enige regelmaat walvissen voorbij. De jongen die onze tour verzorgde vertelde dat een aantal dagen geleden een walvis in de haven was geweest!!!! Hij had naast een Nederlands jacht uit liggen rusten. De mensen die aan boord waren hebben er niets van gemerkt. Die baalden dat ze hem niet gezien hadden toen ze dat hoorden. Ik hoop dat wij er ook nog een gaan zien. We houden de moed erin!
Vandaag was het typisch schots weer. Best wel fris, met een beetje mist uiteraard. Niet erg hoor, want daar hadden wij al rekening mee gehouden.
Morgen is het de bedoeling dat we richting het mainland van Shetland gaan, en wel naar Lerwick, de hoofdstad van Shetland. We zijn eens benieuwd. Overigens, zoals we nu de weerkaarten zien ziet het eruit dat het nog wel eens even kan duren voordat we de juiste wind krijgen om richting de Faraoes te gaan. Het kan zijn dat daardoor ons plan om nog meer richting noorden te gaan “in het water gaat vallen”, maar daar zijn we niet getreurd om, want het Caladonian Channel, de westkust van Schotland en Dublin in Ierland zijn ook niet verkeerd!!!
Opvallend is dat de mensen allemaal erg aardig en hulpvaardig zijn hier in Dunbar. Daarnaast blijken wij toch wel een bezienswaardigheid te zijn. Er komen mensen vanuit het hele dorp naar De Zwerver kijken. De mast steekt zover uit dat mensen nieuwsgierig worden. Weg privacy.........Sta ik me een keer uit te kleden om me te gaan douchen staat er zo’n dorpeling naar binnen te kijken...........Gelukkig zijn de ramen iets donkerder waardoor hij waarschijnlijk niets heeft gezien.
Wat wij zelf prettig vinden is dat hier verder niet veel andere jachten zijn, gelukkig, want wij houden niet van dat massale touristische gedoe.
Vanuit Dunbar zijn we een dag naar Edinburgh gegaan met de trein. Een prachtige plaats, veel oude typische gebouwen. We hadden onze fietsjes meegenomen en zijn daar rond gaan fietsen. We stuitten op een gegeven moment op een stoet met allemaal auto’s, allen hebben ze een bordje voor op het dashbord liggen met “GP” erop. De dames in de auto’s zien er allemaal uitgedost uit met hoed en prachtige kleren. We vragen aan een politieagent die het verkeer aan het regelen is wat er aan de hand is. Het blijkt dat Queen Elisabeth die dag een Garden Party houdt in het koninklijk paleis in Edinburgh.
Later die dag zitten we bij de Indier te eten. Naast ons zit een koppeltje waarvan de vrouw ook heel chique gekleed is. Het leek wel of zij ook bij de Garden Party waren geweest......en nog honger hebben???? Bij navraag blijkt inderdaad dat zij daar waren geweest en dat ze twee kleine sandwiches gehad hadden, vandaar dat ze hun buikje bij de Indier nog even kwamen vullen. Queen Elisabeth zal wel aan het bezuinigen zijn is onze conclusie. Later op het station zien we nog eens twee uitgedoste dames zitten met een zak chips in de hand...............
Na nog een dag de omgeving van Dunbar verkend te hebben besluiten we verder naar het Noorden te varen op vrijdag 6 juli. Maar niet voordat we nog een paar lobsters gekocht hebben bij onze buurman voor 10 pond de kilo!
De haven die we uitgezocht hebben is Stonehaven, 60 mijl van Dunbar verwijderd, iets onder Aberdeen. Van iemand in Dunbar hoorden we dat hier Orka’s en dolfijnen zitten, daar moeten we dan maar eens naar gaan uitkijken.
Waarschijnlijk zal er weinig wind staan als we deze tocht gaan maken zoals we zien op de gribfiles, dat wordt veel op de motor varen. We gaan de dieseltanks weer helemaal vol gooien in Dunbar waardoor we er weer een tijdje tegen kunnen.
We hebben overigens de afgelopen dagen prima weer gehad. Vanuit Nederland krijgen we berichten dat het bar en boos is. Wij blij dat we hier zijn........
VAN DUNBAR NAAR STONEHAVEN
Wat is dat nou? We worden wakker en horen de wind langs de mast gieren. Op de gribfiles hadden we toch gezien dat er geen wind zou zijn? Meteen maar eens even checken waar de wind vandaan komt want hij zou zo maar eens uit het noorden komen. En jawel hoor, noordoost. We twijfelen, wat doen we, gaan of hierblijven? Tegen de wind inhakken vinden we allebei toch niet zo fijn. Na nog eens goed gekeken te hebben naar de te volgen koers besluiten we toch te vertrekken naar Stonehaven. Eerst de tanks volgooien en dan wegwezen in Dunbar. We nemen afscheid van de havenmeester en zetten koers naar Stonehaven. Er staat een noordoosten wind van 4 tot 5 beaufort. We verleggen onze koers iets zodat we niet al te hoog aan de wind moeten varen. Het is een oncomfortabele koers, maar we besluiten door te zetten. Het regent er ook nog bij. Ik krijg het behoorlijk koud. Ik begin met een muts om mijn hoofd even op te warmen. Vervolgens komen de handschoenen tevoorschijn. Ook mijn voeten beginnen koud te worden dus dat worden een paar wollen sokken van Wiro. Doordat het blijft regenen wordt de zeilbroek ook erg koud. Wiro pakt de survivalsuits die ik lekker aantrek. Na ca drie uurtjes zo tegen de wind in gestampt te hebben besluit de wind langzaam maar zeker te gaan liggen. Daar zijn wij niet zo rauwig om (klopten de gribfiles toch, maar dan iets later..). We laten het groot zeil staan en gaan op ons gemakje verder op de motor. We doen toch 8,5 knoop over de grond. De stroming hebben we goed mee. De zee begint weer zo glad als een spiegel te worden, met wel een flinke deining erin. We varen langs een prachtige Schotse kust. Hoge rotsen met grasgroene begroeiingen erop gaan aan ons oog voorbij. Er staat een kerk op een hogerots, correctie op de kaart blijkt deze “kerk” een vuurtoren te zijn. Desalniettemin erg mooi! De regen wordt ook steeds minder totdat het helemaal ophoudt. Onderweg zijn we het er toch over eens dat de vogels die we op zee zien zitten toch echt Papegaaiduikers zijn. Ik dacht dat ze in het echt groter zouden zijn, maar dat is blijkbaar niet zo. Vandaag tijdens deze tocht gespot:
- orka: 0
- dolfijn: 0
- catamaran: 1
- zeiljacht: 0 onszelf tel ik niet mee
- grote zeevaart: 3
- oorlogsboot: 1
- papegaaiduikers: 101
- zeehond: 1
We zien 3 mijl van Stonehaven een waterval van een rots afkomen, zeker 10 meter hoog! Die wil ik wel eens van dichtbij gaan bekijken. Dit zal wel Dunnottar Castle zijn waar ik al iets over heb gelezen.
Net voordat we de haven van Stonehaven aanlopen begint het weer te regenen. We hadden onze pakken alweer uitgedaan. Deze kunnen weer tevoorschijn worden gehaald. Het blijft steeds weer een omkleedpartij.
In Stonehaven aangekomen blijkt dat we weer recht met onze neus in de boter zijn gevallen. Er is dit weekend namelijk een Folk Festival, wat inhoudt dat muzikanten vanuit heel Schotland hun talenten ten gehore gaan brengen op straat en in de pub. Dat lijkt ons wel leuk! En dat was het ook. Er waren uiteraard veel doedelzakken te horen, maar ook typisch Ierse muziek met de violen en de dwarsfluiten.
We bezoeken ook nog Dunnottar Castle, dat maakte wel indruk op ons. Een enorm kasteel was het! Een bruidspaar was daar foto’s aan het maken. De bruidegom natuurlijk in de schotse rok. Erg mooi.............
Bij terugkomst bij de boot zien we dat er net een “krabvisser” terug is gekomen vanuit zee. Ze hebben een enorme vangst gedaan. Twee tonnen vol met krabben. Ook nog behoorlijke. Wel zielig wat ze ermee aan het doen zijn. Ze zijn de pees tussen de scharen door aan het snijden zodat ze hier niet meer mee kunnen grijpen. Wiro houdt wel van krab dus vraag of hij er een kan kopen. Dat was geen probleem. Hij mag er een uitkiezen. Wel rekening houden dat hij in onze pan past!! De krab die hij had uitgezocht kostte 2 pond!!!!! Dan doe er nog maar een!
Op de gribfiles zien we dat de wind de komende dagen west tot zuidwest gaat worden. Een goede wind voor ons om weer noordelijker te gaan. We besluiten richting de Shetlandeilanden te vertrekken morgen. Dit is ongeveer zo’n 24 uur varen van waar we nu zijn.
Zondag 8 juli vertrekken we rond 10.00 uur richting Noorden. Er is bijna geen wind, we proberen toch eerst op het zeil vooruit te komen, maar ter hoogte van Aberdeen valt de wind toch helemaal weg. We moeten de motor bijzetten. In de verte zien we......jawel hoor......onze eerste dolfijn dartel uit het water springen. Eindelijk.........
FAIR ISLE (ZUIDELIJKESTE EILAND VAN SHETLAND)
Na precies 24 uur varen (op de motor welliswaar want de wind is helemaal niet op komen zetten) bereiken we maandagochtend om 10.00 uur Fair Isle. Ik zie het in de verte al liggen tijdens mijn wacht op 20 mijl afstand. Faire Isle, wat betekent “verre eiland” ligt halverwege Shetland en Orkney.
Overigens, wat ik nog niet benoemd had, en wat erg merkbaar was tijdens deze tocht is dat we al aan het profiteren zijn van het “Noorderlicht”. Het wordt heel laat donker (rond 23.00 uur) en om 2.30 uur begint het weer licht te worden. In de tussentijd is het schemerig. Een aparte ervaring moet ik zeggen, en als je ’s nachts aan het zeilen bent erg handig.
Op Fair Island aangekomen zijn we net op tijd, want een kwartiertje later lopen er 12 Zweedse jachten binnen die ook allemaal een plekje moeten hebben. Er komen drie bij ons aan De Zwerver liggen. We hebben deze dag van aankomst geweldig weer, het lijkt wel of we in een hogedruk gebied zijn aangekomen. We gaan het eiland met de fiets verkennen. Het is prachtig! Onderweg komen we vele eilandbewoners aan die los over de weg lopen, sommigen zijn geschoren, sommigen zijn half geschoren en sommigen helemaal niet, hun wol zit helemaal in de war. Van deze wol worden wereldberoemde wollen produkten vervaardigd. Aan de andere kant van het eiland wonen de (menselijke) eilandbewoners. Er wonen hier ca 70 mensen, die allemaal hun eigen taak hebben op het eiland. Heel apart de manier waarop zij leven. Drie maal per week gaat er een ferry (The Old Sheppard) naar de Shetlandeilanden. Deze neemt de post mee, maar brengt ook speciale bestellingen mee voor de eilandbewoners. Als de ferry weer terug komt stroomt het hele eiland leeg want dan komen de bewoners hun bestellingen ophalen.
Verder staat dit eiland ook bekend om de honderden verschillende soorten vogels die hier permanent verblijven of overwinteren. We zijn daarom een keer met een bird-watchers-tour meegegaan. Dat was heel interessant. We hebben verschillende soorten vogels gezien, waaronder mijn favoriet: “de papegaaiduiker” puffin in het Engels. Ik heb er verschillende foto’s van gemaakt die te zien zijn op de website. Graag had ik een jonge puffin gehad, om tam te maken. Lijkt me helemaal te gek dat zo’n beestje op mijn schouder overal mee naartoe gaat.........Maar misschien niet zo’n goed idee met Micky in de buurt......
Op het eiland komen verder zeehonden voor waarvan ik er één heb gezien tijdens de “birdwatching”. Ook komen er blijkbaar met enige regelmaat walvissen voorbij. De jongen die onze tour verzorgde vertelde dat een aantal dagen geleden een walvis in de haven was geweest!!!! Hij had naast een Nederlands jacht uit liggen rusten. De mensen die aan boord waren hebben er niets van gemerkt. Die baalden dat ze hem niet gezien hadden toen ze dat hoorden. Ik hoop dat wij er ook nog een gaan zien. We houden de moed erin!
Vandaag was het typisch schots weer. Best wel fris, met een beetje mist uiteraard. Niet erg hoor, want daar hadden wij al rekening mee gehouden.
Morgen is het de bedoeling dat we richting het mainland van Shetland gaan, en wel naar Lerwick, de hoofdstad van Shetland. We zijn eens benieuwd. Overigens, zoals we nu de weerkaarten zien ziet het eruit dat het nog wel eens even kan duren voordat we de juiste wind krijgen om richting de Faraoes te gaan. Het kan zijn dat daardoor ons plan om nog meer richting noorden te gaan “in het water gaat vallen”, maar daar zijn we niet getreurd om, want het Caladonian Channel, de westkust van Schotland en Dublin in Ierland zijn ook niet verkeerd!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
