Overtocht naar Schotland
Door: Esther
Blijf op de hoogte en volg Esther en Wiro
01 Juli 2007 | Verenigd Koninkrijk, Dunbar
Eindelijk is het dan zover we gaan vertrekken naar Schotland. Voor ons geeft dit het gevoel dat we nu ECHT gaan vertrekken. Los van de Belgische en Nederlandse Noordzee kust. We gaan naar de andere kant. De banden met de Nederlandse en Belgische kust gaan verbroken worden, we gaan met De Zwerver nu echt onbepaalde tijd weg!! In ieder geval zal De Zwerver voorlopig niet meer terug gaan komen. Wij zelf zullen af en toe nog eens terug gaan komen.
De weersvoorspellingen zijn zeer positief om naar het noorden te zeilen. In principe gaan we zaterdag 30 juni nog mee vissen op kabeljauw en zeebaars met Martin, Ronny en Marie-Yvonne. Zodoende kunnen we van hen (ervaren Noordzee-vissers) nog het één en ander leren hierover. De Zwerver heeft veel vismateriaal aan boord, nu gaat het de kunst worden dit materiaal met resultaat in de praktijk te gaan brengen. Helaas worden de voorspellingen voor die zaterdag 5 tot 6 beaufort wat een te harde wind is om mee te gaan vissen. Marie-Yvonne is zo aardig dat ze een kabeljauw en een zeebaars uit haar vrieskist aan ons geeft. Deze stoppen we heel dankbaar in onze eigen vriezer: voor straks als we onderweg zijn.......mmmmmmm.
Omdat we niet gaan vissen houdt het in dat we een dag eerder kunnen vertrekken. Die windkracht 5-6 uit het zuidwesten kunnen wij wel gebruiken om naar het noorden te varen.
We hebben de gribfiles (*1) van de afgelopen dagen goed in de gaten gehouden en zien dat we de komende dagen deze zuidenwind blijven behouden. We rekenen uit dat we (als we gemiddeld 7 knopen snelheid met De Zwerver maken) er drie dagen (twee nachten) over gaan zeilen. Het is goed om dit van tevoren al uit te rekenen, dit om ervoor te zorgen om niet ’s nachts een haven aan te moeten lopen, wat wij zoveel mogelijk willen voorkomen. Maar uiteraard ook voor de weersvooruitzichten van die dagen!!
Vrijdag gaan we eerst met Micky naar een dierenarts in Oostende. Hier krijgt hij een ontwormkuur, dit heeft hij nodig om naar de UK mee te mogen. In principe blijft hij aan boord maar we willen toch het zekere voor het onzekere nemen, als we controle krijgen kunnen we ten minste laten zien dat hij alles heeft gehad.. We nemen hem in de regen mee in zijn koffertje op de (nieuwe!!!) fiets. Wat een ervaring weer voor hem en ons (Micky de kat........ te land, ter zee en straks misschien nog een keer in de lucht).
Daarna zijn we nog samen met Martin (en zijn auto) inkopen gaan doen bij de Delhaise in Oostende. Martin dacht dat we al een hele grote oversteek gingen maken zoveel hebben we ingeslagen. Maar bijvoorbeeld paprika-chips moet je voldoende inslaan daar ze deze in de UK en waarschijnlijk in nog meer landen niet hebben. Wiro is hier dol op, dus maar een aantal zakken meer meenemen.
Die vrijdag heb ik nog een poging gedaan een covertje te naaien voor over een raampje op het dak wat lekt. Het ziet er heel aardig uit, alleen de elastiek die ik erin heb gedaan zit te hoog waardoor we hem niet met het elastiekje aan kunnen trekken. Dit is iets voor een andere keer om te herstellen.
Wiro is deze dag nog druk bezig geweest met de lekkages te repareren aan de raampjes op het (teak)dakje. Hij krijgt hierbij hulp van iemand die hier heel ervaren in is. Ik moet zeggen, dat is echt geweldig. De zeilers onder elkaar helpen elkaar geweldig!!! Over dat helpen gesproken: in Oostende is het programma ARPA (* 2)op de computer gezet door Kenny (ook iemand die met zijn boot in RYCO (*3) ligt). Helemaal geweldig, naast de AIS (*4) is dit een nog een improvement qua veiligheid. Heb nog even aan Kenny gevraagd of hij misschien nog iets kon adviseren wat wij nog niet op de boot hebben aan apparatuur.........Nou hij had nog wel iets. We hebben namelijk geen schotel om TV zenders mee te ontvangen, hij had een advies om iets op de computer te zetten waardoor je enkele zenders in het land waar je bent kunt ontvangen. Deze heeft Wiro ook nog maar even gekocht bij de mediamarkt, en tevens een ontvanger voor de internetverbinding daar de WIFI (* 5) het niet zo goed doet bij ons.
Zaterdagmorgen zijn De Zwerver en wij klaar om koers te zetten naar Schotland. Om 10.00 uur gooien we de trossen los in de RYCO en varen we naar buiten. Er staat een goede wind die ons naar de overkant van de Noordzee kan brengen. Het zonnetje schijnt dus wat willen we nog meer?
De shipping-lanes oversteken is altijd weer even spannend. We zien op de AIS dat een grote tanker zijn koers voor ons verlegt waarmee we een aardige aanvaringskoers hebben. Ik stuur hem een bericht via de AIS om hem te bedanken, na eerst even uitgezocht te hebben hoe dit werkt.
In Oostende heb ik nog een flinke portie nasi gemaakt die we rond dinnertime lekker oppeuzelen. Daarna ga ik richting bed, daar ik de nacht door zal gaan zeilen. Wiro houdt de wacht in de avond en ochtend. Ik heb de “hondenwacht” zoals men dat wel eens noemt. Voor mij is de ochtend meer een “hondenwacht”. Wat dat betreft zijn Wiro en ik wel goed op elkaar afgestemd hij is een ochtend mens, en ik een nachtmens. Komt dat even goed uit!!
Om 0.15 uur ontwaak ik en sta op om Wiro’s wacht over te nemen. Hij vertelt mij wat er nog allemaal gebeurd is. Zoals wat de wind gedaan heeft aan richting en snelheid en wat hij met de zeilen heeft gedaan. Wiro heeft de zeilen uitgeboomd omdat de wind wat meer van achter is gekomen. We besluiten de zeilen toch weer naar één kant te zetten, vind ik zelf vooralsnog even prettiger. Verder is hij bezig geweest met de computer en de SSB (*6) (hij heeft geprobeerd de Grib files te downloaden via de SSB maar dit lukte niet meer. De computer kan de com poort niet meer vinden. Dit is blijkbaar gebeurd nadat de gehele hard disk een keer opnieuw vanuit een back up is terug gezet. Dat doen we dan maar een keer als we aan de wal zijn. We willen onderweg ook geen crash met de computer hebben.)
Wiro gaat uiteindelijk zijn rust nemen en gaat naar bed. Ik blijf samen met Micky (die alleen maar ligt te slapen en af en toe aan de kraan gaat staan miauwen als hij iets wil drinken) achter in de donkere kuip en in de pilothouse waar enkel de computer en het nachtlampje brandt. Wel weer even spannend. De situatie ’s nachts moet me weer even eigen worden. Eerst maar een “Red-bulletje” drinken om wakker en alert te blijven.
Al snel nadat Wiro naar bed is liggen er twee schepen op aanvaringskoers. Dat heb ik dan weer. Wat gaan we daarmee doen? Ik besluit deze schepen maar op te roepen via kanaal 16. De eerste geeft aan dat het geen probleem is en dat alles goed gaat als we beiden dezelfde koers houden. Bij de tweede oproep wordt door de coastguard gemeld dat ik naar een “working-channel” moet gaan. Tja, wat voor channel zullen we dan eens gaan nemen?? Vervolgens blijkt het niet meer nodig te zijn met de schepen te overleggen. Ze zijn al voorbij zonder dat er brokken zijn gemaakt. Ik had al snel in de gaten dat ik midden in de shipping-lane richting Great Yarmouth zat en heb de motor maar snel bijgezet omdat we niet veel wind hadden en dus niet hard vooruit gingen. Dit was een goed besluit waardoor ik me weer wat veiliger voelde. De rest van de nacht is zeer goed gegaan. De radar is heel duidelijk en het ARPA programma werkt super! Daar vertrouw ik wel op (ook in de mist). De wind steekt weer op en komt nu wel heel erg van achter waardoor ik de kluiver toch maar weer uitboom. Ik was helemaal trots dat ik dat ’s nachts in mijn eentje toch maar even geklaard heb.....
Rond 5.00 uur stond Wiro weer op en heeft het van me overgenomen. Ik ben weer lekker gaan slapen tot een uurtje of 9.00.
Vervolgens hebben we ontbeten, lekker kopje Senseo en een hard broodje van de bakker van Maasbracht (deze had ik ingevroren, ontdooid smaken ze nog geweldig!). Samen zijn we de gehele zondag opgebleven. Het is heerlijk weer die dag, afgewisseld met wat flinke buien maar ach ja. Het “mislukte” covertje wat ik had gemaakt heeft Wiro om een raampje gemonteerd wat nog altijd blijkt te lekken. Wiro weet nu waar de lekkages vandaan komen. Wiro ergert zich een beetje (en terecht) op Van Kessel Yachting uit Wessem. Het (teak)dak en dek is door van Kessel geheel afgeschuurd en er is daar waar nodig nieuw rubber tussen gezet. Blijkbaar hebben ze niet goed gezien waar het nodig was?? Het punt is dat ze zeiden verstand te hebben van “een teak dek repareren” terwijl dat dit niet zo is blijkt achteraf wel.....Van andere zaken hebben ze wel verstand hoor, en deze zijn dan ook goed gebeurd, alleen dat dek.......Wiro heeft nu zelf uren en uren moeten zoeken, repareren etc totdat hij uiteindelijk alle lekken gevonden en gerepareerd heeft. Men zegt wel eens: “schoenmaker blijf bij je leest” dat gaat in dit geval zeker op voor van Kessel...........
We varen tussen de booreilanden door aan de Noordoost kust van Engeland. We krijgen rond 13.00 een oproep vanuit een van deze booreilanden of we voldoende afstand willen houden omdat er een helicopter gaat landen aldaar. Dit doen we, was een mooi gezicht om hem te zien landen en weer opstijgen.
Tegen dinner-time ga ik één van de visjes (een mooie kabeljauw) die Marie-Yvonne ons gegeven heeft klaarmaken. Micky wordt ook eens wakker uit zijn slaap en komt ook even kijken en ruiken.....Ik pak even het boek van Jamie Oliver erbij (waarin hij vertelt van iedereen een kok te kunnen maken) om in te kijken hoe lang een gehele vis in de oven moet. Ik lees dat hij langzaam gegaard moet worden op 200 graden celcius. Daarnaast lees ik dat een vis met de graten erin klaargemaakt een betere smaak heeft. Dat klopte ook we hebben onze vingers er bijna bij opgegeten.
Ik ga vervolgens weer naar bed rond 19.30 uur. Om 0.30 sta ik weer op om de wacht te doen. Het enige wat ik heb gehad zijn twee vissersboten die ik goed op de radar kon volgen (zij hebben namelijk geen AIS systeem aan boord). Verder hebben we lekker door kunnen zeilen, af en toe de motor bijzetten omdat de wind wegvalt.
Micky bevalt het ook wel goed. Hij blijft braaf binnen gedurende de nachten. Ik had hem al een keer proberen vast te maken aan een in- en uitschuifbaar lijntje. Dit bleek geen succes. Hij draaide zich er helemaal in waardoor grote paniek ontstond. Dan maar zo, en maar hopen dat hij binnenblijft. Indien hij aanstalten maakt naar buiten te gaan moeten we dan maar het “life-lijntje” aan hem vastmaken.
We rekenen uit dat we rond de middag (ca 16.00 uur) in Dunbar zullen arriveren waar we Ralph, de compagnon van Wiro zullen treffen. Toevalligerwijs moet hij in Edinburgh zijn voor zaken dus kunnen we dit mooi combineren.
De kust van Schotland komt in zicht tegen het einde van maandagochtend. De wind is gaan liggen dus we varen hier, over een spiegelgladde zee met een beetje swell op de motor op af. Prachtige rotsen komen uit het water welke bedekt zijn met groen gras (zoals ik het me had voorgesteld van Schotland). Af en toe zie je een huisje..........een boompje......... en (op het water) een beestje (ik schiet de eerste papegaaiduikers, tenminste dat geloof ik.......). Ter hoogte van Saint Abbs Head zien we honderden vogels (we geloven dat het meeuwen zijn) op het water zitten en over het water heen scheren. Opvallend: ze scheren met hele getalen vlak over het wateroppervlak. Daar zal wel veel vis zitten denken we...Ik ben ook al aan het uitkijken voor een eventuele walvis. Die zouden hier ook kunnen zitten heb ik gelezen.
Het plaatsje Dunbar, waar wij naartoe willen komt langzaam maar zeker in zicht. Er staat een grote energie centrale en daarachter ligt het dorpje aan de kust. Hier moeten we de haven aan gaan lopen. We hebben in de almanak goed gekeken hoe we deze haven het beste aan kunnen lopen. Het is namelijk een haven welke droogvalt, dus we moeten in ieder geval met hoog water aankomen. Dit is gelukkig het geval. Ook zijn we blij dat er niet veel wind staat omdat voor de havenmonding veel rotsen zijn. We moeten door twee rotsen heen manouvrereb om naar binnen te gaan. Een koers van 198 graden moeten we aanhouden. Ter ondersteuning staan er twee oranje driehoekjes op de wal welke je onder elkaar moet houden, een soort van lichtenlijn. Nadat we door de rotsen heen zijn moeten we scherp draaien om tussen twee rotswanden de haven binnen te gaan. Het is een pitoresk vissershaventje. De havenmeester komt naar ons toe en wijst ons waar we kunnen gaan liggen. Al snel komen we erachter dat de plaats waar we op dat moment liggen droog zal gaan vallen. Dat is niet het ergste, maar op de bodem liggen stenen, waar we minder gelukkig mee zijn. We vragen dan ook of er nog een andere mogelijkheid is om te gaan liggen. De havenmeester heeft een idee. We kunnen doorvaren naar de achterste haven, deze valt ook droog, maar daar is modder. Okee, doe ons dan maar de modder als we toch moeten kiezen. We manoevreren de boot in een kleine haven achterdoor. We liggen als het ware bij mensen in de achtertuin nu. Geweldig! Heel erg apart. Tevens is recht voor onze deur een lobsterboer, daar hebben we helemaal geen problemen mee!
Verklarende woordenlijst:
· 1.) GRIB FILES: weer kaarten waarop je de isobaren kunt zien met de bijbehorende lage en hoge drukgebieden. Hiermee kunnen wij zien wat de weersverwachtingen zijn wat betreft de wind, maar ook wat betreft regenzones etc. Het interpreteren van deze weerkaarten lukt ons al aardig we kunnen al best een mondje meepraten over het weer en haar verwachtingen.......
· 2.) ARPA: wat in connectie staat met de Radar en de computer. Dit programma heeft ten doel om een object wat op het scherm van de radar te zien is te blijven volgen. Op het scherm op de computer kun je dan zien wat de snelheid is en welke richting het uitgaat.
· 3.) RYCO: Royal Yacht Club Oostende
· 4.) AIS: Automaticly Identification System, sinds 11 september verplicht in de USA op alle grote schepen. Nu hebben alle grote schepen in Europa ook dit systeem. Hierop kun je veel informatie vinden. Je ziet de koers van het schip en je ziet op het scherm of je een aanvaringskoers hebt. Verder zie je de naam van het schip waardoor je op naam op kunt roepen. Tevens ziet men de naam van ons schip zodat ook wij op naam opgeroepen kunnen worden.
· 5.) WIFI: Wireless Internet
· 6.) SSB (single side band): als het bereik goed is kan over de hele wereld gesproken worden met andere amateurzenders, een aantal voorbeelden van landen die Wiro er tot nu toe “ aan heeft gehad”: Canada, Amerika, Rusland, Italie, Duitsland, Oostenrijk.
De weersvoorspellingen zijn zeer positief om naar het noorden te zeilen. In principe gaan we zaterdag 30 juni nog mee vissen op kabeljauw en zeebaars met Martin, Ronny en Marie-Yvonne. Zodoende kunnen we van hen (ervaren Noordzee-vissers) nog het één en ander leren hierover. De Zwerver heeft veel vismateriaal aan boord, nu gaat het de kunst worden dit materiaal met resultaat in de praktijk te gaan brengen. Helaas worden de voorspellingen voor die zaterdag 5 tot 6 beaufort wat een te harde wind is om mee te gaan vissen. Marie-Yvonne is zo aardig dat ze een kabeljauw en een zeebaars uit haar vrieskist aan ons geeft. Deze stoppen we heel dankbaar in onze eigen vriezer: voor straks als we onderweg zijn.......mmmmmmm.
Omdat we niet gaan vissen houdt het in dat we een dag eerder kunnen vertrekken. Die windkracht 5-6 uit het zuidwesten kunnen wij wel gebruiken om naar het noorden te varen.
We hebben de gribfiles (*1) van de afgelopen dagen goed in de gaten gehouden en zien dat we de komende dagen deze zuidenwind blijven behouden. We rekenen uit dat we (als we gemiddeld 7 knopen snelheid met De Zwerver maken) er drie dagen (twee nachten) over gaan zeilen. Het is goed om dit van tevoren al uit te rekenen, dit om ervoor te zorgen om niet ’s nachts een haven aan te moeten lopen, wat wij zoveel mogelijk willen voorkomen. Maar uiteraard ook voor de weersvooruitzichten van die dagen!!
Vrijdag gaan we eerst met Micky naar een dierenarts in Oostende. Hier krijgt hij een ontwormkuur, dit heeft hij nodig om naar de UK mee te mogen. In principe blijft hij aan boord maar we willen toch het zekere voor het onzekere nemen, als we controle krijgen kunnen we ten minste laten zien dat hij alles heeft gehad.. We nemen hem in de regen mee in zijn koffertje op de (nieuwe!!!) fiets. Wat een ervaring weer voor hem en ons (Micky de kat........ te land, ter zee en straks misschien nog een keer in de lucht).
Daarna zijn we nog samen met Martin (en zijn auto) inkopen gaan doen bij de Delhaise in Oostende. Martin dacht dat we al een hele grote oversteek gingen maken zoveel hebben we ingeslagen. Maar bijvoorbeeld paprika-chips moet je voldoende inslaan daar ze deze in de UK en waarschijnlijk in nog meer landen niet hebben. Wiro is hier dol op, dus maar een aantal zakken meer meenemen.
Die vrijdag heb ik nog een poging gedaan een covertje te naaien voor over een raampje op het dak wat lekt. Het ziet er heel aardig uit, alleen de elastiek die ik erin heb gedaan zit te hoog waardoor we hem niet met het elastiekje aan kunnen trekken. Dit is iets voor een andere keer om te herstellen.
Wiro is deze dag nog druk bezig geweest met de lekkages te repareren aan de raampjes op het (teak)dakje. Hij krijgt hierbij hulp van iemand die hier heel ervaren in is. Ik moet zeggen, dat is echt geweldig. De zeilers onder elkaar helpen elkaar geweldig!!! Over dat helpen gesproken: in Oostende is het programma ARPA (* 2)op de computer gezet door Kenny (ook iemand die met zijn boot in RYCO (*3) ligt). Helemaal geweldig, naast de AIS (*4) is dit een nog een improvement qua veiligheid. Heb nog even aan Kenny gevraagd of hij misschien nog iets kon adviseren wat wij nog niet op de boot hebben aan apparatuur.........Nou hij had nog wel iets. We hebben namelijk geen schotel om TV zenders mee te ontvangen, hij had een advies om iets op de computer te zetten waardoor je enkele zenders in het land waar je bent kunt ontvangen. Deze heeft Wiro ook nog maar even gekocht bij de mediamarkt, en tevens een ontvanger voor de internetverbinding daar de WIFI (* 5) het niet zo goed doet bij ons.
Zaterdagmorgen zijn De Zwerver en wij klaar om koers te zetten naar Schotland. Om 10.00 uur gooien we de trossen los in de RYCO en varen we naar buiten. Er staat een goede wind die ons naar de overkant van de Noordzee kan brengen. Het zonnetje schijnt dus wat willen we nog meer?
De shipping-lanes oversteken is altijd weer even spannend. We zien op de AIS dat een grote tanker zijn koers voor ons verlegt waarmee we een aardige aanvaringskoers hebben. Ik stuur hem een bericht via de AIS om hem te bedanken, na eerst even uitgezocht te hebben hoe dit werkt.
In Oostende heb ik nog een flinke portie nasi gemaakt die we rond dinnertime lekker oppeuzelen. Daarna ga ik richting bed, daar ik de nacht door zal gaan zeilen. Wiro houdt de wacht in de avond en ochtend. Ik heb de “hondenwacht” zoals men dat wel eens noemt. Voor mij is de ochtend meer een “hondenwacht”. Wat dat betreft zijn Wiro en ik wel goed op elkaar afgestemd hij is een ochtend mens, en ik een nachtmens. Komt dat even goed uit!!
Om 0.15 uur ontwaak ik en sta op om Wiro’s wacht over te nemen. Hij vertelt mij wat er nog allemaal gebeurd is. Zoals wat de wind gedaan heeft aan richting en snelheid en wat hij met de zeilen heeft gedaan. Wiro heeft de zeilen uitgeboomd omdat de wind wat meer van achter is gekomen. We besluiten de zeilen toch weer naar één kant te zetten, vind ik zelf vooralsnog even prettiger. Verder is hij bezig geweest met de computer en de SSB (*6) (hij heeft geprobeerd de Grib files te downloaden via de SSB maar dit lukte niet meer. De computer kan de com poort niet meer vinden. Dit is blijkbaar gebeurd nadat de gehele hard disk een keer opnieuw vanuit een back up is terug gezet. Dat doen we dan maar een keer als we aan de wal zijn. We willen onderweg ook geen crash met de computer hebben.)
Wiro gaat uiteindelijk zijn rust nemen en gaat naar bed. Ik blijf samen met Micky (die alleen maar ligt te slapen en af en toe aan de kraan gaat staan miauwen als hij iets wil drinken) achter in de donkere kuip en in de pilothouse waar enkel de computer en het nachtlampje brandt. Wel weer even spannend. De situatie ’s nachts moet me weer even eigen worden. Eerst maar een “Red-bulletje” drinken om wakker en alert te blijven.
Al snel nadat Wiro naar bed is liggen er twee schepen op aanvaringskoers. Dat heb ik dan weer. Wat gaan we daarmee doen? Ik besluit deze schepen maar op te roepen via kanaal 16. De eerste geeft aan dat het geen probleem is en dat alles goed gaat als we beiden dezelfde koers houden. Bij de tweede oproep wordt door de coastguard gemeld dat ik naar een “working-channel” moet gaan. Tja, wat voor channel zullen we dan eens gaan nemen?? Vervolgens blijkt het niet meer nodig te zijn met de schepen te overleggen. Ze zijn al voorbij zonder dat er brokken zijn gemaakt. Ik had al snel in de gaten dat ik midden in de shipping-lane richting Great Yarmouth zat en heb de motor maar snel bijgezet omdat we niet veel wind hadden en dus niet hard vooruit gingen. Dit was een goed besluit waardoor ik me weer wat veiliger voelde. De rest van de nacht is zeer goed gegaan. De radar is heel duidelijk en het ARPA programma werkt super! Daar vertrouw ik wel op (ook in de mist). De wind steekt weer op en komt nu wel heel erg van achter waardoor ik de kluiver toch maar weer uitboom. Ik was helemaal trots dat ik dat ’s nachts in mijn eentje toch maar even geklaard heb.....
Rond 5.00 uur stond Wiro weer op en heeft het van me overgenomen. Ik ben weer lekker gaan slapen tot een uurtje of 9.00.
Vervolgens hebben we ontbeten, lekker kopje Senseo en een hard broodje van de bakker van Maasbracht (deze had ik ingevroren, ontdooid smaken ze nog geweldig!). Samen zijn we de gehele zondag opgebleven. Het is heerlijk weer die dag, afgewisseld met wat flinke buien maar ach ja. Het “mislukte” covertje wat ik had gemaakt heeft Wiro om een raampje gemonteerd wat nog altijd blijkt te lekken. Wiro weet nu waar de lekkages vandaan komen. Wiro ergert zich een beetje (en terecht) op Van Kessel Yachting uit Wessem. Het (teak)dak en dek is door van Kessel geheel afgeschuurd en er is daar waar nodig nieuw rubber tussen gezet. Blijkbaar hebben ze niet goed gezien waar het nodig was?? Het punt is dat ze zeiden verstand te hebben van “een teak dek repareren” terwijl dat dit niet zo is blijkt achteraf wel.....Van andere zaken hebben ze wel verstand hoor, en deze zijn dan ook goed gebeurd, alleen dat dek.......Wiro heeft nu zelf uren en uren moeten zoeken, repareren etc totdat hij uiteindelijk alle lekken gevonden en gerepareerd heeft. Men zegt wel eens: “schoenmaker blijf bij je leest” dat gaat in dit geval zeker op voor van Kessel...........
We varen tussen de booreilanden door aan de Noordoost kust van Engeland. We krijgen rond 13.00 een oproep vanuit een van deze booreilanden of we voldoende afstand willen houden omdat er een helicopter gaat landen aldaar. Dit doen we, was een mooi gezicht om hem te zien landen en weer opstijgen.
Tegen dinner-time ga ik één van de visjes (een mooie kabeljauw) die Marie-Yvonne ons gegeven heeft klaarmaken. Micky wordt ook eens wakker uit zijn slaap en komt ook even kijken en ruiken.....Ik pak even het boek van Jamie Oliver erbij (waarin hij vertelt van iedereen een kok te kunnen maken) om in te kijken hoe lang een gehele vis in de oven moet. Ik lees dat hij langzaam gegaard moet worden op 200 graden celcius. Daarnaast lees ik dat een vis met de graten erin klaargemaakt een betere smaak heeft. Dat klopte ook we hebben onze vingers er bijna bij opgegeten.
Ik ga vervolgens weer naar bed rond 19.30 uur. Om 0.30 sta ik weer op om de wacht te doen. Het enige wat ik heb gehad zijn twee vissersboten die ik goed op de radar kon volgen (zij hebben namelijk geen AIS systeem aan boord). Verder hebben we lekker door kunnen zeilen, af en toe de motor bijzetten omdat de wind wegvalt.
Micky bevalt het ook wel goed. Hij blijft braaf binnen gedurende de nachten. Ik had hem al een keer proberen vast te maken aan een in- en uitschuifbaar lijntje. Dit bleek geen succes. Hij draaide zich er helemaal in waardoor grote paniek ontstond. Dan maar zo, en maar hopen dat hij binnenblijft. Indien hij aanstalten maakt naar buiten te gaan moeten we dan maar het “life-lijntje” aan hem vastmaken.
We rekenen uit dat we rond de middag (ca 16.00 uur) in Dunbar zullen arriveren waar we Ralph, de compagnon van Wiro zullen treffen. Toevalligerwijs moet hij in Edinburgh zijn voor zaken dus kunnen we dit mooi combineren.
De kust van Schotland komt in zicht tegen het einde van maandagochtend. De wind is gaan liggen dus we varen hier, over een spiegelgladde zee met een beetje swell op de motor op af. Prachtige rotsen komen uit het water welke bedekt zijn met groen gras (zoals ik het me had voorgesteld van Schotland). Af en toe zie je een huisje..........een boompje......... en (op het water) een beestje (ik schiet de eerste papegaaiduikers, tenminste dat geloof ik.......). Ter hoogte van Saint Abbs Head zien we honderden vogels (we geloven dat het meeuwen zijn) op het water zitten en over het water heen scheren. Opvallend: ze scheren met hele getalen vlak over het wateroppervlak. Daar zal wel veel vis zitten denken we...Ik ben ook al aan het uitkijken voor een eventuele walvis. Die zouden hier ook kunnen zitten heb ik gelezen.
Het plaatsje Dunbar, waar wij naartoe willen komt langzaam maar zeker in zicht. Er staat een grote energie centrale en daarachter ligt het dorpje aan de kust. Hier moeten we de haven aan gaan lopen. We hebben in de almanak goed gekeken hoe we deze haven het beste aan kunnen lopen. Het is namelijk een haven welke droogvalt, dus we moeten in ieder geval met hoog water aankomen. Dit is gelukkig het geval. Ook zijn we blij dat er niet veel wind staat omdat voor de havenmonding veel rotsen zijn. We moeten door twee rotsen heen manouvrereb om naar binnen te gaan. Een koers van 198 graden moeten we aanhouden. Ter ondersteuning staan er twee oranje driehoekjes op de wal welke je onder elkaar moet houden, een soort van lichtenlijn. Nadat we door de rotsen heen zijn moeten we scherp draaien om tussen twee rotswanden de haven binnen te gaan. Het is een pitoresk vissershaventje. De havenmeester komt naar ons toe en wijst ons waar we kunnen gaan liggen. Al snel komen we erachter dat de plaats waar we op dat moment liggen droog zal gaan vallen. Dat is niet het ergste, maar op de bodem liggen stenen, waar we minder gelukkig mee zijn. We vragen dan ook of er nog een andere mogelijkheid is om te gaan liggen. De havenmeester heeft een idee. We kunnen doorvaren naar de achterste haven, deze valt ook droog, maar daar is modder. Okee, doe ons dan maar de modder als we toch moeten kiezen. We manoevreren de boot in een kleine haven achterdoor. We liggen als het ware bij mensen in de achtertuin nu. Geweldig! Heel erg apart. Tevens is recht voor onze deur een lobsterboer, daar hebben we helemaal geen problemen mee!
Verklarende woordenlijst:
· 1.) GRIB FILES: weer kaarten waarop je de isobaren kunt zien met de bijbehorende lage en hoge drukgebieden. Hiermee kunnen wij zien wat de weersverwachtingen zijn wat betreft de wind, maar ook wat betreft regenzones etc. Het interpreteren van deze weerkaarten lukt ons al aardig we kunnen al best een mondje meepraten over het weer en haar verwachtingen.......
· 2.) ARPA: wat in connectie staat met de Radar en de computer. Dit programma heeft ten doel om een object wat op het scherm van de radar te zien is te blijven volgen. Op het scherm op de computer kun je dan zien wat de snelheid is en welke richting het uitgaat.
· 3.) RYCO: Royal Yacht Club Oostende
· 4.) AIS: Automaticly Identification System, sinds 11 september verplicht in de USA op alle grote schepen. Nu hebben alle grote schepen in Europa ook dit systeem. Hierop kun je veel informatie vinden. Je ziet de koers van het schip en je ziet op het scherm of je een aanvaringskoers hebt. Verder zie je de naam van het schip waardoor je op naam op kunt roepen. Tevens ziet men de naam van ons schip zodat ook wij op naam opgeroepen kunnen worden.
· 5.) WIFI: Wireless Internet
· 6.) SSB (single side band): als het bereik goed is kan over de hele wereld gesproken worden met andere amateurzenders, een aantal voorbeelden van landen die Wiro er tot nu toe “ aan heeft gehad”: Canada, Amerika, Rusland, Italie, Duitsland, Oostenrijk.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
