De Canarische eilanden

DE CANARISCHE EILANDEN
Aangekomen op de Canarische eilanden gaat ons leven in het teken staan van de voorbereiding op de grote oversteken naar de Kaap Verdische Eilanden en Brazilie. Dit houdt in dat we moeten zorgen dat De Zwerver TIP TOP in orde is en dat we haar helemaal volstouwen met levensmiddelen die we denken nodig te hebben onderweg en in de oorden die we gaan bezoeken. We hebben al gelezen dat er op de Kaap Verdische eilanden weinig te krijgen is.
Uiteraard gaan we op de Canarische eilanden ondertussen ook op verkenning uit.
Aangekomen op Lanzarote hebben we eerst alles weer een beetje in orde gemaakt op De Zwerver na die vreselijke storm. We gaan met een auto nog een paar dagen het land in. Het is een vulkanisch eiland waar weinig groen te zien is. Het vulkanische landschap is echter wel prachtig om te zien. Op de plaatsen waar de grond vruchtbaar is zien we dat wijnboeren diepe kuilen gegraven hebben in de grond met daarom heen in een half circeltje stenen opgestapeld. Op deze manier worden op Lanzarote de druiven voor de wijn geteeld om ze te beschermen tegen de wind. Erg arbeidsintensief maar de smaak van de wijn mag er wezen!
Na een weekje Lanzarote zeilen we verder naar Tenerife. Als we in de buurt van Tenerife komen worden we ineens opgeroepen via de marifoon. Het blijkt dat Tarifa traffic control ons via de AIS ziet varen en zij vragen wat onze bedoeling is. Wat blijkt nu. Sinds kort is er een shippinglane gekomen ten oosten van Tenerife welke niet op onze kaart staat en wij varen uiteraard weer net tegen het verkeer in. We moeten van koers veranderen om de shippinglane loodrecht over te steken. Net op dat moment steekt uiteraard de beloofde venturie op waardoor we heerlijk tegen de wind en de golven in moeten boksen. Uiteindelijk zijn we uit de shippinglane en kunnen we koers zetten naar Las Galletas, waar we die dag onze vrienden Martin en Siska uit Oostende gaan ontmoeten. Onze vrienden zijn erg op de duiksport gesteld. We maken twee prachtige duiken met hen. De eerste op een wrak, waarbij ik het toch wel weer een beetje eng vond om naar beneden te gaan daar het al een lange tijd geleden was dat we gedoken hadden.
De tweede keer ging het beter en komen we tijdens de duik oog in oog te zwemmen met twee grote schildpadden. Dat was een onvergetelijke ervaring.
Ook gaan we met hen nog een motortocht in het Teide gebergte maken, de hoogste berg van Spanje. Het was beter geweest als we ons een beetje warmer hadden aangekleed want hoe hoger we komen hoe kouder het wordt. Ik zat helemaal te verkleumen achterop. Onderweg zien we een hele magere zwerfhond. Ik bestel een paar porties tapas voor haar die ze met smaak naar binnen schrokt. Verschrikkelijk vind ik dat om zoiets te zien. En die Spanjaarden maar kijken wat ik aan het doen was, begrijpen daar volgens mij helemaal niets van. Helaas waren we met de motor anders had ik de hond meegenomen en gezocht naar een goed adresje. Het was een prachtige maar zeer magere greyhound.
Bij terugkomst op De Zwerver liet die hond me toch niet los. Ik besloot om samen met Siska met een huurauto terug te gaan naar de Teide om de hond alsnog te gaan zoeken. Ondertussen had ik al een asiel gebeld die haar wel wilde opvangen. Bij terugkomst zien we de hond helaas niet meer. Ik spreek met een Duitse vrouw die vertelt dat ze de zwerfhonden dagelijks rond vijf uur voert. Dat geeft me wel een fijner gevoel. De worst die we meegenomen hebben voor de magere hond voeren we aan een andere (hele mooie) wilde hond. Helaas was het onmogelijk deze te pakken te krijgen het zou een leuk speelkameraatje voor Emma zijn geweest.
Na een week gaan onze Oostendse vrienden weer naar huis en gaan wij verder met De Zwerver in orde maken. Er moet een nieuwe boiler in en er zijn nog wat andere klussen die geklaard moeten worden.
We zoeken ook een fijne supermarkt op zodat we De Zwerver kunnen provianderen. Vlees, groenten en fruit worden met grote porties ingeslagen. We zijn nu erg blij met onze diepvries ook al gebruikt hij veel electriciteit. Wiro koopt nog twee Iberico hammen waar hij erg op gesteld is.
Als we bijna niets meer in De Zwerver kunnen stouwen zetten we koers richting San Sebastian op La Gomera.
Ten westen van Tenerife zien we een familie van drietal walvissen aan het wateroppervlak. Volgens mij zijn ze aan het uitrusten zo rustig liggen ze. Soms zien we ze onder water gaan en horen hen daarbij ademhalen. Prachtig!
Onderweg ondervinden we weer de effecten van de venturie. Van geen wind krijgen we ineens 30 + knopen over ons heen met de bijbehorende zeegang. Deze dolle tocht duurt gelukkig niet lang, al snel kunnen we aanleggen in de haven van La Gomera. Hier treffen we Bob en Liz van de Yanina die we al een aantal malen eerder tegen zijn gekomen.
Ook Ed onze solozeilende vriend die we ontmoet hebben in Agadir is vanuit Tenerife naar La Gomera gezeild met zijn Salty Dog.
Op La Gomera doen we nog onze laatste boodschappen op de versmarkt. (de dagverse wortelen van Tenerife zijn helaas zienderogen aan het verschrompelen, de groene bananen van Tenerife veranderen al snel in de kleur bruin)
Ondertussen houden we de weerkaarten nauwlettend in de gaten als we zien dat de harde wind die we een paar dagen gehad hebben gaat liggen besluiten we om koers te zetten naar de Kaap Verdische Eilanden.
Het is woensdag 17 december. 's Ochtends helpen we Ed met losgooien (ook hij gaat naar de Kaapverdische eilanden en wil voor ons uit gaan) Wiro heeft ons uitgeklaard bij de douane, Emma wordt nog even goed uitgelaten, de Telegraaf en nog wat vers brood wordt nog even snel gekocht en we kunnen de trossen losgooien.
Op naar het onbekende.....................