Bijna bij de evenaar

Het is zondagmorgen 9.00 uur, of is het 8.00 uur? Volgens mij zitten we op het punt dat de klok een uurtje terug moet. We zitten vandaag precies een week op zee. De dagen vliegen voorbij. We houden ons bezig met lezen, zenden via korte golf radio (waar ook mailtjes mee verzonden kunnen worden) slapen, koken, huishoudelijke werkzaamheidjes en kleine andere technische klusjes aan de boot, spelen met de honden. Met name Maya onze Jack Russell puppy heeft veel aandacht nodig. Die komt op het moment niets te kort. Alhoewel de tijd snel gaat zullen we straks wel blij zijn als we weer de wal op kunnen. Ik denk dat Emma daar ook blij mee zal zijn. Die gaat nu overigens wel al uit zichzelf als de nood heel hoog is het dek op om haar behoeften te doen.
We zitten zo'n 90 mijl van de evenaar af. Dit merken we wel vanaf gisterenavond. De lucht begon te betrekken en vannacht hebben we de eerste flinke tropische bui over ons heen gekregen. De Zwerver is weer helemaal zout- en stofvrij nu. Tegelijkertijd is het ook erg warm. Gisteren zag ik 33 graden celcius op de thermometer voorbij komen. En dan de vochtigheid erbij maakt het nog een graadje erger. Beiden houden we van de sauna, maar als we geen verkoeling kunnen zoeken in een dompelbadje wordt het wel even anders.
De noordoost passaat heeft ondertussen plaats gemaakt voor een oosten wind. Van voor de wind, zeilen we nu halve wind. We merken meteen dat we weer wat meer snelheid maken nu.
Alhoewel het zo warm is hebben Wiro en ik het paraat gekregen verkouden te zijn. Wiro is verkouden en ik ben SNIPverkouden. Kan me niet heugen dat ik zo vaak op een dag heb moeten niezen en mijn neus heb moeten snuiten. Ook heb ik er nog eens keelpijn bij. Maar hopen dat het snel overgaat en dat we er straks (dinsdag) op Fernando de Noronja geen last meer van hebben. Stel je voor dat we de dolfijnen ook verkouden maken als we met hen gaan zwemmen!!
Gisteren toen de zon nog volop scheen hebben we De Zwerver stil gelegd om het water in te kunnen gaan. De zee was kalm en het zeewater is zo onwaarschijnlijk helder blauw dat het uitnodigde voor een zwempartij. Wiro heeft steeds lopen roepen dat hij het water in zou gaan op de oceaan. Daar confronteer ik hem mee als hij een beetje aan het dralen is. Dat was voor hem de motivatie om het water in te springen. Erin en er ook zo snel mogelijk weer eruit. Ik heb daarentegen altijd geroepen dat ik echt het water niet inga op de oceaan. Is me te diep, de angst is niet geheel onrealistisch naar mijn idee, het idee om 5 kilometer water onder me te hebben nodigt mij niet uit tot een zwempartij. Stel je voor wat daar allemaal voor enge vissen in rond zwemmen met grote tanden. Ik ga op het zwemplatform zitten achterop en hang met mijn benen in het water. Af en toe wordt het platform ondergedompeld door een golf waardoor ook mijn onderlif in het water komt. Dit is voor mij voldoende. Het water is heerlijk, gewoon warm!
Vanavond rond 21.00 uur zullen we de fles champagne kunnen gaan ontkurken en een proost uitbrengen dat we op de evenaar zijn. Ook Neptunus zullen we dan gunstig stemmen met een slokje champagne. Dat wordt voor ons overigens weer de eerste keer na een week dat we weer een glaasje alcohol nuttigen. Een record!!!

Heel veel groetjes van een wel heel erg klamme Wiro en Esther